Wariata Sen

[Dekaos Dondi]

W spowitym mgłą kanionie, marzenia skryte pośród skał. Wariat szybuje  nad nimi, lot zakłóca bliskość ścian. Uwalnia woń z kwiatów, co kolor zgubiły, zdrada bólem nie waży, ogród jest niebem w snach.

 

Wszystko na ziemi obrazem, lecz tylko ramy ogrzewa słońce. Krwawe łzy tną zwątpienie, strzępki sumień, białe ślady niezabliźnione. Nie parzy płomień w lustrze, ciało ranią kawałki srebrzyste, ostrym końcem.

 

Zwęglony zeszyt z nutami i czasie strumieniu, w szklanych ścianach duszy sprzecznych doznań. Światło złudnych cząstek w zaułku myśli tonie. Wydostać się nie umie. Kryształ umysłu rozbity w pył, nuci muzykę, stęsknionych pustych trumien.

 

 

 

wariata sen

 

na ziemi wciąż obrazem

 

to nie ja on wie