Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Ostrym wzrokiem mierzy posiwiały starzec,

koło zodiakalne silną dłonią trzyma,

przenikliwy, mądry despota nad światem:

przeszłość, teraźniejszość i przyszłość zrównuje.

 

Człowiek poszukuje, jak zerwać okowy:

przeszłości już nie ma, więc się nie wycofa,

w przyszłość nie pójdzie, tam panuje pustka,

uwięziony żyje w teraźniejszości.

 

Fizyka pomocą, sygnał buntu daje,

upływ czasu niby tak niepodważalny,

strzałka czasu kreśli cień powątpiewania.

Potasujesz talię, nie dasz rady króla.

 

Aeon rządzi mnogą, jednostki nie sięga,

na arenę wkracza już nowy wichrzyciel:

jest względny, powiada, nie tak jednolity.

Zachwiana potęga i kontrofensywa.

 

Tyran nie ustąpi, kompromisu szuka,

człowiek wciąż odpiera kolejne ataki.

Narzędzie znajduje w czasoprzestrzeni,

gdzie świadomość płynie, a czas nieruchomy.

 

Jak koło turkoce po bezruchu drodze,

jednym tylko punktem dotyka nawierzchni.

Przeszłość określona, przyszłość wielodroga,

nie jest łatwa wojna, do końca daleko.

 

Łamigłówki czasu dziwnie zapętlone,

ciągle niepoznane, zgrabnie umykają.

Czemu światło biegnie jedynie od źródła?

Wiele pytań gnębi naukowe głowy.

 

Zbyt wczesny optymizm, gdzieś chichot Chronosa.

Ciut ograniczony, nadal ma się dobrze.

Ile niespodzianek kryje czasoprzestrzeń?

Człowiek walczy dzielnie, choć koniec daleki.

Opublikowano

@corival Fizyka niezbicie dowodzi, że pojęcie czasu, jakie znamy, jest jedynie konstruktem stworzonym na potrzeby człowieka i jego ograniczonego postrzegania świata. Ponoć nie trzeba znaleźć się w przestrzeni kosmicznej, by doświadczyć upływu czasu innego niż ten, który jest dla nas "standardowy". Czytałem kiedyś, że wchodząc na szczyt Mount Everesu i spędzając tam kilka chwil, obiektywnie rzecz biorąc, oszukujemy "przyjemny" czas o jakieś ułamki milisekund. Nie rozumiem tego, po prostu coś takiego przeczytałem :P

Opublikowano

@error_erros Również fizykiem nie jestem, więc dogłębnych szczegółów niech nikt ode mnie nie oczekuje, ale miałam okazję "liznąć" ten temat. Jakoś tak aspekty czasu połączyły mi się z wszechwładzą Chronosa. Stąd wiersz :)

Cieszy mnie, że tekst skusił Cię do przeczytania i zainspirował przemyślenia. Pozdrawiam :)

Opublikowano

@Marek.zak1 W potocznym rozumieniu czasu właśnie tak jest i się z Twoim zdaniem zgadzam. Fizyk zapewne wdałby się w rozliczne dygresje związane z teorią względności na przykład, ale je przezornie pasuję.

Dziękuję, że zajrzałeś, cieszy mnie, że wiersz Ci się spodobał. Pozdrawiam :)

Opublikowano

@Dag Pięknie ujmujesz coś, co dla naszych potrzeb nazywamy czasem.

Fizyk zapewne dyskutowałby z określeniem, że czas to światło, ale... nawet fizycy póki co nie rozgryźli problemu, dlaczego światło rozchodzi się ze źródła do nawet bardzo odległych przestrzeni, a nie odwrotnie. Tym bardziej, że obliczenia i równania dopuszczają obydwa rodzaje rozwiązań, na takich samych prawach. Póki co jest to jedna z zagadek.

Dziękuję Dag za interesujący komentarz, sporo wnoszący do dyskusji. Cieszy mnie, że wiersz Cię zaciekawił. Pozdrawiam :)

Opublikowano

@iwonaroma Też kombinowałam, ale nie bardzo wyszło. Strzałka czasu, to nazwa, czy raczej termin fizyczny. Jeśli napisze się co innego, to nie będzie już to konkretne określenie.

Musi zostać jak jest.

Dziękuję za pochwałę i również pozdrawiam :)

Opublikowano

@corival od dawna niedowierzam zegarkom. Żartuję czasem, że mnie okłamują;) Piękne kłamstewko musi nam porządkować rzeczywistość, co jest nieuniknione aż ktoś wymyśli tutaj coś nowego;) W Twoim wierszu jednak najbardziej zachwyciła mnie puenta;)))

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Po co mi zapalniczka? Po co mi zapalniczka z Paphos? Nie palę na co dzień - Słaby podarunek. Lecz płomyk czasmi się przydaje. Postawię ją na półce na widoku. Kiedy akurat potrzebuję iskry, nie mam jej przy sobie. Wtedy sobie o niej przypomniam. Wracam do domu i patrzę na nią. Wiem że gdy znowu będę jej potrzebował, nie będzie jej ze mną. Koło się zatacza. Zapominam o niej, lecz ciągle sobie mam ją w głowie. I osobę od której ją dostałem. Może to nie taki zły podarunek. Chyba o to chodzi w pamiątkach.
    • Czytając wielu z portalowych Poetów/Poetek zauważam, że próbuje się tutaj miłości dopisać właściwości z definicji jej sprzeczne. Przykre to... Miłość to nie poboczne i ciemne strony i aspekty, tudzież perspektywy związku, czy innych relacji międzyludzkich.   nie twierdzę, że ich nie ma, jest ich od cholery, ale...   Miłość to akceptacja, szacunek, troska, zaufanie itd. Piękno w czystej postaci.    Zabawa w tłumaczenie swoich rozczarowań, żądzy, czy egoizmu, chęci bycia ponad, a w jej imię to nic innego jak tworzenie karykatury, obrazy istoty miłości  - gdy się jej nie rozumie.   Wiersz jest fantastyczny, dobrze oddaje istotę Gry w miłość. Ale GRY. W dodatku widzę tu zabawę człowiekiem. Bardzo dobrze napisane.

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

        Cóż, wierzę że każdy ostatecznie przyciąga to, czego pragnie. :)           
    • @Annna2 dla mnie jesien to czas starości, zima - śmierć/obumieranie. Wiosna wiadomo - życie. Widzę wiosnę jako zmartwychwastanie lub tu w doczesności- młodość. Lato to ten stan przed i po...    Uściski,  dziękuję za Twoją obecność pod wierszem

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      @lena2_ dziękuję Lenko @Alicja_Wysocka

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Bardzo podoba mi sie to sformułowanie.  Dziękuję, że jesteś tutaj
    • @yfgfd123 Choć rację przyznać trzeba Twojej nucie, Że pustosłowia w sztuce nie brak wcale To rym i rytm jest nieraz jak obuwie, Co zgrabnie kryje stopę lecz w sandale. Bo forma gładka, kunsztownie ubrana Też bywa maską, co zakrywa pustkę. Odwagą - ta myśl niewypowiedziana, Odwagą - prawda, co w serca uderza.
    • @Marek.zak1Dziękuję za opinię! :))) 
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...