Widzimy się na dżangłerze

[dach]

 

Widzimy się na dżangłerze

 

Trelleborg

upalny, lipcowy dzień

od trzech godzin siedzę w ciężarówce

jedyne podmuchy wiatru od strony morza

do promu mam pięć godzin

do domu pięć dni

wziąłem kartkę papieru, długopis

 40 tonową ciężarówką

przejechałem trzy miliony kilometrów

czterdzieści trzy razy z gadającym radiem

jak z najlepszym kumplem

okrążyłem ziemię

przewiozłem trzydzieści milionów kilogramów różnych towarów

pięćset razy przeprawiałem się promami

przez morza naszego kontynentu

pod Sundsvall

pod kołami mojej ciężarówki 

zginął człowiek 

(nie była to moja wina, a jednak...)

w Gravesend zabiłem dwa lisy

pod Obernai kuropatwę

pod Wałczem młodą sarnę

pod Tonebro zbratałem się z jedną dziką kaczką

za każdym razem

specjalnie dla niej tarłem jabłko

jadła prosto z ręki

W Zalaegerszeg

poznałem Portugalczyka, kierowcę bez prawej dłoni

pomogłem wymienić koło

do północy

razem piliśmy portugalską wódkę

w Dover na Police Station

calutką noc przesiedziałem w areszcie

celnicy znaleźli w ciężarówce

latarkę z paralizatorem

(w Anglii to jak broń)

groziło mi kilka miesięcy więzienia

w Leeds okradli mnie ze wszystkiego

(kilka lat później zrobiłem z tego wiersz, ale jaja)

W Bratysławie wpakowałem się do centrum miasta 

zablokowałem cały ruch

utknąłem przed niskim wiaduktem

ani w przód, ani w tył

pod Monachium zapłaciłem dwieście euro mandatu 

zimą w środku nocy pod Bergen

padło webasto

na zewnątrz minus piętnaście

nikogo wokół. 

 

Wstawiłem wodę na kawę

do promu mam cztery godziny

za cztery godziny po raz czterdziesty czwarty

zacznę okrążać ziemię 

jak ty w osobówce

okrążasz miasto

który, co noc śpisz w swoim domu

przytulasz się do ukochanej kobiety

rano przy stole

zajadasz się świeżymi

chrupiącymi bułeczkami

popijasz ciepłym mlekiem

przez pół godziny 

siedząc w przytulnej ubikacji

przeglądasz smartfona

co jeszcze chciałbyś wiedzieć 

co sobie myślę 

na autostradzie

mrugasz długimi światłami

zbyt długo wyprzedzam drugą ciężarówkę

blokuję tobie drogę

klika minut 

spóźnisz się na działkę

pod Zgierzem.

 

 

Trelleborg, lipiec.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Edytowane 18 Czerwca 2023 przez dach (wyświetl historię edycji)

[Marek.zak1]

Świetne, bardzo mi się podoba bo emanuje autentyzm i prawda, ale tez universum w tle. Miejscem moich pierwszych książek jest głównie fabryka i okolice, bo tam, na produkcji, pracowałem przez pierwsze lata.  To daje jakąś pewność, że tak jest, tak jak opisuję. U ciebie też mam takie przekonanie. Pozdrawiam.

 

Edytowane 5 Sierpnia 2021 przez Marek.zak1 (wyświetl historię edycji)

[dach]

@Marek.zak1 dokładnie i tylko tak. Moje kiedyś pierwsze wiersze i następne toczyły się wokół rzeczy, których tak naprawdę nie rozumiałem. Były w tym słabiutko dzieła, jak też naprawdę dobre. Jednak brakowało tego czegoś. Nie były po prostu wykute w ogniu. Brakowało szczerości. To co mnie właśnie najbardziej razi w poezji. Wiersze bez duszy. Czasem dobre ale i też martwe. Od pewnego już czasu tylko tak robię swój poezję- na bazie własnych doświadczeń i nie inaczej. Pozdrawiam i dziękuję za koment. 

[Gość Radosław]

Chociaż nad autostrady stawiam bardziej kameralne drogi, położone bliżej natury, najlepiej z drzewami w skrajni, to od dziś, będąc na siatkówce inaczej spojrzeć na wyprzedzające się TIR- y. 

 

Poetycko przemówił do mnie fragment z kaczką. Całość przykuła moją uwagę. 

 

Wiersz drogi. 

 

Pozdrawiam.  

[dach]

@Radosław nasi siatkarze (no dobrze, trochę się odsłonię, ale niech tam) jako młody człowiek wyczynowo grałem w siatkówkę na poziomie kadry Polski juniorów, jak też w pierwszej lidze. Dziś, plus liga. Niestety zdrowie nie pozwoliło brnąć dalej. Nasi siatkarze, jak nie spojrzeć, rozczarowali. Wiele powodów ku temu. Syndrom Kubiaka, to i owszem. Mentalnie bezradni, jak dzieci zagubieni. Szkoda, bo takiej ekipy nie doczekamy się w najbliższych latach. Odnośnie wiersza, dziękuję za miłe słowo. Pozdrawiam równie serdecznie.

Edytowane 5 Sierpnia 2021 przez dach (wyświetl historię edycji)

[Natuskaa]

Uuu pisz o tym więcej, dzięki tobie poznaję świat nieznany mi wcześniej. Serio. Niby Tir niby jedzie... szlak człowieka trafia bo nie wie, po co próbuje się ścigać z osobówką tzn przy wyprzedzaniu po co gazuje na maksa a jak już jest prawie czołówka to odpuszcza, albo dlaczego jeden Tir drugiego wyprzedza tak długo, czy to jakaś próba charakteru - który się podda i ustąpi?

 

Pozdrawiam :)

[dach]

@Natuskaa ciężarówki Mają tzw. ogranicznik. Przeciętnie jest to ok. 84-90 km/na godzinę. Nie można szybciej. Są górki i góry. Doliny i plaskorzeźba. Jednak ciężarówka ma 24 tony ładunku, druga 6 ton. W zależności od profilu drogi poruszają się z różną prędkością. Lżejsza, pod górę szybciej. Cięższa pod górę wolniej. Z góry odwrotnie. Dostawy i etc. mają swój czas. Należy zmieścić się w terminie. Są tzw. awizacje. jeżeli jedną ciężarówka wyprzedza drugą i trwa długo- to nie zabawa. To po prostu praca. Inaczej się nie da. Na przestrzeni setek pokonanych kilometrów-każdym kilometr jest na wagę złota. Przykład: robiąc 700 km dziennie i poruszajac się szybciej chociażby o ten jeden kilometr więcej - zyskujemy - w skali dnia, tygodnia, miesiąca ten czas, który zapewnia komfort wykonania pracy. To jest praca, nie kaprys. Pozdrawiam i miło, że tak skromnie wypytujesz i masz pragnienie zrozumieć, ten jakże upierdliwy z punktu widzenia kierowcy osobówki zabieg... pozdrawiam.

[corival]

@dach Kolejny wiersz z drogi, a raczej tym razem o drodze, a może o przypadkach, które w trakcie się trafiają... te niemiłe i te przyjemniejsze.

Odkrywasz i pokazujesz świat, który jest mało znany. Dobrze jest wiedzieć wiecej o, z punktu widzenia kierowcy osobówki, 

wielkich potworach pożerających drogę. 

Czytam i wylawiam informacje z wielkim zainteresowaniem. Patrzę też na ciężarówki, dzięki Tobie, z większym zrozumieniem. A mam na co. Tak się składa, że w drodze do pracy (w jedną stronę tylko) mijam między 40, a 60 ciężarówek.

Pozdrawiam :)

[dach]

@corival nawet nie zdajesz sobie sprawy ile właśnie ciepełka dostarczyłaś mojemu dziś serduchu. Po prostu dziękuję. Wiesz dlaczego? To był wiersz, nie tylko wiersz. Chciałem coś przekazać. Dzięki Tobie, wiem, było warto. Pozdr. 

[corival]

@dach Było warto, zapewniam...

Dobrze, że to robisz, mam też nadzieję na jeszcze więcej podobnych tekstów. 

Pozdrawiam :)

[dach]

@corival dziekuję i również pozdrawiam. 

[Natuskaa]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Mam nadzieję, że nie byłam zbyt nachalna z pytaniem... choć chyba złudne moje nadzieje :)

 

Informuje się zwyczajnych ludzi, że Tiry mają ustawione ograniczniki prędkości... nie pomyślałam że są jakieś widełki. Myślałam że jest jedna prędkość. Z tego by wynikało że jeden i drugi nie ma praktycznie szans się ze sobą minąć. Uswiadomiłeś mi to, że jeszcze obciążenie jest różne. Ja nie wliczyłam sobie tego parametru, więc teraz rozumiem więcej (chyba).

 

Jak pojawia się we mnie pytanie to idę do źródła... może zbyt łapczywie chciałam się napić. Wybacz.

 

Dzięki za wyczerpującą odpowiedź.

Pozdrawiam raz jeszcze :)

[dach]

@Gosława tak to już jest. Każda praca wymaga poświęcenia, jezeli chce się wykonać sumiennie. Pozdrawiam i dziękuję.

[GrumpyElf]

@dach Uwielbiam filmy drogi, Twój wiersz ma coś w sobie z tego klimatu właśnie. Pokazuje pracę kierowcy na innych poziomach niż jedynie kręcenie kilometrów wokół Ziemi. To są poznani ludzie, pech w zimną noc, ofiary, mandaty, często żmud i znój. I wiesz co? Masz rację, nikogo (mało kogo) to obchodzi. Z reguły. Często jeżdżę ze swoją córeczką i ona mnie uwrażliwia na wszystko poprzez zadawanie pytań. Nie ma wyprzedzanej przez nas ciężarówki, o którą by nie spytała co ona wiezie, gdzie może jechać, kto ją tak wypucował, czy kierowca jest już po śniadaniu i gdzie może mieszkać, itp. Pytaniom nie ma końca. Nie przeczytam jej tego wiersza, jest za mała, ale naprawdę robicie kawał dobrej roboty w niełatwych drogowych realiach, z dala od rodzin i domowego ogniska. Pozdro.

[dach]

@jaguar Było, jak dobrze pamiętam u madziara. Wjechałem na rondo i w tym samym czasie jakby rozbiłem kolumnę złożoną z ok 20 motocyklistów. Wyglądali elegancko, tak razem. Część motocyklistów zatem przemknęła przez rondo, część motocyklistów przed rondem, aż przejedzie ciężarówka. Zatrzymałem się na rondzie i machnąłem ręką przez otwarte okno - przepuściłem wszystkich - nie sposób rozbić tak eleganckiej kolumny. Takie mam zdanie. Pozdr.

@Michał_78 jutro odpowiem. Dziś padam.

@GrumpyElf Jutro odpiszę, jak pozwolisz.

@Natuskaa Nigdy nie byłaś nachalna. Takie pytania są oczywiste. Mnie jest przyjemnie odpowiadać.

[ama dablam]

@dach z ciekawej wysokości podajesz nam mapę człowieka wyjątkowo ciekawego.

[dach]

@Michał_78 Pytanie absolutnie nie jest złośliwe. Czas pracy, czas jazdy są ograniczone. To wszystko rejestruje tachograf. Bardzo często zdarza się, zabraknie 10 minut aby dojechać do celu. Oczywiście fizycznie można zrobić - dojechać - zbagatelizować wskazanie tachografu - jednak, w razie kontroli kary są znaczne. Często rzędu w setkach euro. Miesięcznie robię 10.000 - 12.000 kilometrów. Nie będę teraz sięgać po kalkulator - można przecież matematycznie przeliczyć - każdy zatem jeden kilometr więcej na tachometrze, w skali dnia, miesiąca i etc, to minuty, godziny i etc zaoszczędzonego czasu - czasu niezbędnego do wykonania pracy. Ponadto, ciężarówką należy jechać, jak najwięcej na tempomacie. Jak najmniej zabawy manetką gazu, hamulcem. Jednostajnie i płynnie. W miesiącu tankuję ok. 3.000 litrów paliwa. Każda zmiana tempa jazdy, to kolejne litry więcej. Pozdrawiam i dziękuję za koment.

@annabelle Dziękuję za miłe słowo i pozdrawiam.

@GrumpyElf Bardzo miło było przeczytać Twój komentarz. To jest dla mnie wyjątkowo miłe. Nie chciałbym tutaj i teraz - za pomocą poezji - robić z siebie, jak swojej pracy męczennika i kogoś wyjątkowego. Tak przecież nie jest. Tak to nie działa. Wszyscy mamy pracę do wykonania - mniej lub bardziej angażujemy się, dajemy siebie. Każda praca jest wyjątkowa. Każda praca wymaga od nas samych - poświęcenia - jeżeli oczywiście jesteśmy odpowiedzialni i szanujemy innych, jak przede wszystkim siebie. Po prostu chciałbym dać poezję za pomocą mojej ciężarówki - to jest po prostu wyjątkowo obszerny temat. Dziękuję za komentarz i pozdrawiam.

[dach]

@Michał_78 Często, jak sam jadę osobówką zdarza się przeklinam pod nosem na wyprzedzające się ciężarówki. Ot, taka to już nasza ludzka natura. Jednak miło, że wyjaśniłem. Teraz, mam nadzieję będziesz przeklinać świadomie i ze zrozumieniem. Pozdr.

[dach]

@Michał_78 To miłe. Z ciężarówkami, jak z osobówkami. Wszędzie za kółkiem jest tylko człowiek. Jeden taki, drugi inny. Jeden patałach, drugi rzetelny. Jeden cham, drugi kulturalny i wyrozumiały. Samo życie.

[dach]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Aktualnie ta forma podróży (autostop) bardzo podupadła. Z wiele powodów rzecz jasna. Wiesz, z medytacją za kierownicą ciężarówki - coś w tym jest. Nigdy o tym w ten sposób nie myślałem ale masz tutaj sporo słusznej uwagi. Pozdrawiam i dziękuję za miłe ciekawe słówo.