na siebie

[Sylwester_Lasota]

w leśnych ostępach majaczy życie

co się odradza z wszelkich katastrof

więc w nim się nurzam po samą szyję

nim wydeptane ścieżki się zatrą

 

że głowa w chmurach? pod pachą noszę

jak piłkę którą kopać by chciano

często upada w przyziemną rosę

lecz czasem leci w niebo jak balon

 

bagna omijam zwykle z daleka

choć wciągające są nadzwyczajnie

to jasno sprawę ujął poeta

trudno o czystość gdy tkwi się w szambie

 

słowo niech leci i niech  powraca

w chaszczy bałagan i w miast porządek

chciałem powiedzieć to żadna praca

chciałem napisać nie wiem czy zdążę

                                                                dobrze

                                                                              mądrze

                                                                                             że

 

 

 

 

Edytowane 4 Sierpnia 2021 przez Sylwester_Lasota (wyświetl historię edycji)

[corival]

@Sylwester_Lasota Ha, podoba mi się to co napisałeś. Jasno, choć myśl prowadząc zawiłymi ścieżkami. Pozdrawiam :)

[Sylwester_Lasota]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Dzięki :)

Również :)

To pójdę dalej na piechotę :). Nie ścigam się z nikim.

Dzięki, że wpadłeś.

Również :)

[Sylwester_Lasota]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Cieszę się .

Dzięki.

Również pozdrawiam.

 

 

 

Dziękuję.

Proszę.

Smacznego :)

Dziękuję

i również pozdrawiam :)

[Marek.zak1]

Lubię takie teksty. Trzeba w tych chmurach trzymać głowę, nawet dla dystansu, a oprócz tego, jak o tym lesie raz  w tygodniu objeżdżam pobliski lasek i zbieram wyrzucone puszki i butelki, zwyczajnie mi przeszkadzają, bo jak napisałeś, nie lubię żyć w szambie, w tym niemetaforycznym też. 

Pozdrawiam

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

[Sylwester_Lasota]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Łał! Niezły "łup"! Jako dzieci zbieraliśmy butelki w naszym lesie, ale robiliśmy nie z troski o środowisko, ale ze względów ekonomicznych :).

Serdecznie pozdrawiam.