Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

a kto go tam wie, teraz trzeba brzuszek zapełniać i zrywać jagódki z różnych krzaczków coby zimę jakoś przetrwać a że grizzly pobudzony ciągle chodzi to fakt haha tyle owoców leśnych wokoło, nie ma się co dziwić :)

Opublikowano

@Gosława kochana, tamto zdjęcie sprzed 5 lat, jak miałam 39 lat jeszcze hehe musiałam wstawić aktualne sprzed kilku dni coby już dłużej nie kłamać :) a że ja ładniejsza od @huzarc to oczywiste przecież

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Opublikowano

@emwoo Bardzo tajemniczo, wszechświatowo, enigmatycznie, ale ciekawie. I czy to celowo, czy przez przypadek ciut symbolicznie i szymańsko wyszło. 

A misiek na ilustracji jak demon niedźwiedzia wygląda i działa na wyobraźnię.

Generalnie podoba mi się. Pozdrawiam :)

Opublikowano

@GrumpyElf dzięki Elfiku :) no i miło cię widzieć po dłuższej przerwie :))) gdzież to wywiało koleżankę, ha? 

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

totemiczny zabieg niezamierzony zupełnie ale jak się tak zastanowię to masz rację, toż to jak nic zwierzę mocy przecie ;) i to w dodatku jedno z mojej triady wiec chyba moja podświadomość musiała zadziałać hihi Twoje komentarze jak zawsze wnikliwe :) dziękuję

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Opublikowano

@emwoo Jestem tu kiedy mogę i chcę, to była przerwa dyktowana brakiem jednej z możliwości :P 

ps. Widzę, że zarówno Ty i Error byliście u tego samego fotografa co ja; amy fotki jak rodzeństwo teraz xD. Też mi miło Cię widzieć i ściskam <3 

  • 2 tygodnie później...
Opublikowano (edytowane)

@emwoo bo to chyba już nie wiersze:

 

Wytartych ust do krwi od pocałunków nie chcę
Dlatego biegnę, dla tego jestem
Spotkać za rogiem twarz znajomą w obcym mieście
Dlatego krwawię, z Bogiem nie będę
Piękno jest w oku patrzącego, więc zamykam je
Kłują, kochankowie dusz, dziwka i śmieć
Palące ślady palców po okoliczności splocie
Stopy bose, w ostrogach, ale całe w błocie

Ref: Skała, twarda i błyszcząca tak jak nigdy ja
Fala, prawie  tak ciemna jak esencja zła
Karma, co wraca do Nas jak wczorajszy wiatr
Ta stara suka, jak nauka o  początkach dnia

Chcę objętością być, każdej myśli, czucia
Dzisiaj niech przychodzą spocząć we mnie
Więc przebiegnę 100m w godzinę, może się uda
Przestać gonić śmierć w morderczym tempie
Byle nie być tą historyjką o sobie samym,
Której na co dzień trzymam się kurczliwie
Chcąc zapomnieć o  zapamiętywaniu
w stanie wojny, ze swoim  życiem 

Edytowane przez Nomada (wyświetl historię edycji)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Jacek_Suchowicz Poziom dzisiejszych kabaretów jest żenujący.Nie oglądam tego od lat.I nie wiem z czego śmieje się ta młoda publiczność.
    • @Sylwester_Lasota  To jest neologizm, Sylwestrze. Był zwinięty i się rozwił inaczej rozkwitł  :)    
    • bez obaw, ten rodzaj wiatru rozwieje wszystko, nawet ślepą wiewiórkę, która tak rozczulająco grała "Hallelujah" na keyboardzie, że nie sposób było nie polajkować filmiku z nią, dziewczynę, co przebrała się za PIN, aby zamieszkać w karcie kredytowej matki, i pana, o którym powszechnie wiadomo, że jest praktycznie opustoszały, ale ciągle zgrywa wypełnioną po brzegi salę bankietową (taniec androida na szkle, aż szkoda gadać), i konserwatystów o kotwicowiskach w głowach (nawciskać by łobuzom, aż by im w tkanki poszło!), nupturientów, technofobów, inne ludziki o śmiesznych ksywkach. może to banalne, ale umrzemy jak Dawid Ogrodnik albo Stefan Niesiołowski. bo przecież każdy Niesiołowski kiedyś umrze: ten w tobie, ten przezroczysty i eteryczny we mnie. wzmaga się wietrzyk, przez podworzec ciągnie wymuszona procesja. specyficzna wilgoć w głosach zawodzących deptywaczy. balsamują mnie tym, werbalnie. próbuję się wyrywać. rolls-royce wpadł w poślizg, sunie bokiem wprost na drzewo. sama zdecyduj: jest zabytkowy, czy zabawkowy.
    • z dala od gorących dłoni w miejscu gdzie zalega zima w płucach zawodzi wiatr - lodowymi igłami przebija oczy od wewnątrz   tam zbierają zamrożone łzy chowają po kieszeniach   stawiają sople   w miejscu   gdzie nienazwane ciała otwierają się   jak kwiaty mięty   wśród śnieżnych wydm     liczą kości   odnalezione po blasku wyrwanym białości wykrojone ostrzem księżyca     nauczyli się chodzić tak cicho   ciemność myśli że nie ma komu słuchać płaczu
    • @Tyrs zawsze fajne:)
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...