Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Popłynąłem w świat szeroki by niewiedzy rozwiać mroki

wyobraźnią, bowiem mam ją - czy sąsiedzi moi kłamią.

Ona, Marta ma sąsiadka zgrabna cizia, żona Władka

wciąż się chwali, że na wczasach szusowała na golasa.

 

Dziś wiem, że tak właśnie było tylko trochę mnie zdziwiło,

że Władysław niby w żartach żonę Martę brał na nartach.

W środku lata, choć w Krynicy, lecz tej Morskiej i w piwnicy

gdzie ją trzymał wbrew jej woli, co do dzisiaj Martę boli.

 

Jej marzyły się Chałupy i nagusów całe grupy

a do tego ruch, swoboda, plaża oraz morska woda.

On, Władysław kawał drania był nieczuły na błagania

lecz pozwalał swojej żonie postać nocą na balkonie.

 

Urlop skończył się a zatem powrócili małym Fiatem

do swojego M z numerkiem zbudowanym wczesnym Gierkiem.

Opowieściom nie ma końca, bo choć nie liznęli słońca

wciąż paplają jak najęci, lecz ich gadka mnie nie kręci.

 

Prześwietliłem ich oboje, oni zamiast na pokoje

wpakowali się w piwnicę by na kasie mieć różnicę.

Wyobraźni mej owoce opisują mroczne noce

smutne ranki i wieczory, diabły, strzygi i upiory.

 

Czy tak było nie wiem, może skoro lato, słońce, morze

snuję, więc scenariusz taki, że to chyba wilkołaki.

W strachu, że się zaraz zbłaźnię porzuciłem wyobraźnię

teraz zimne piwo w dłoni, piję, a co robią oni?

 

Opublikowano

@corival

 

Przypominam wsteczne lata

kiedy często tak bywało,

że pod świeżo ściętą sosną

całą noc się przekimało

 

nie za karę, lecz z wyboru

jako ten drwal nieugięty

spałem także i pod krzakiem

kiedy ten był świeżo ścięty

 

tak bywało na wyrębach

w leśnej głuszy gdzie nikomu

nie robiło to różnicy,

że się można przespać w domu.

 

Pozdrawiam :)

Opublikowano

@Henryk_Jakowiec

Kiedy człowiek jeszcze młody,

nic mu jakoś nie przeszkadza,

kamień, korzeń, niewygody,

obóz, biwak, wszystko zdradza

 

cechy wielkiej też przygody.

Człowiek starszy, wielka zmiana,

inne ma zapatrywania, priorytety

również zmienia. Wygód nikt mu nie zabrania.

 

Pozdrawiam :)

Opublikowano

@corival

Niezupełnie tak do końca

znam faceta, był w przytułku,

który kiedyś był figurą

bowiem był dowódcą pułku.

 

Postanowił żyć po skosie

z góry staczał się w dolinę

dzisiaj most jest jego domem

a gazeta za pierzynę.

 

On za żadne skarby świata

nie chce żadnej normalności

bo choć wiatr mu krzyż owiewa

jednak to jest smak wolności.

 

Pozdrawiam :)

Opublikowano (edytowane)

@Henryk_Jakowiec

Co oni robią 

Marta zupę znów gotuje

pewnie jest pomidorowa

Władek leży na tapczanie

i boli go głowa 

 

satelite nową ma

w niej kanałów ze 102 

więc ogląda każdy z nich 

jak to Władek albo Zdzich 

 

później zlepia 

 z tych kanałów 

historie zupełnie nowe

o swym życiu o wakacjach 

 

tak Włodek ma chorą głowę 

i wymyśla Puerto Rico 

i Bahamy lub Zanzibar 

a tym czasem był gdzieś w Ustce

 

gdzie tam tylko

flądra pływa.

Edytowane przez Antosiek Szyszka (wyświetl historię edycji)
Opublikowano

@Antosiek Szyszka

Idąc dalej tym to tropem

ktoś postronny widział Zdzicha

który leżał tuż za płotem

bo mu siadła ślepa kicha

 

Roman wpław Bałtykiem ruszył

dostać się na szersze wody

ratownicy go dopadli

chłopak na to był za młody.

 

Bartek, który chciał być w Grecji

do lamusa plany schował

bo po nieudanym starcie

u Lukrecji zadekował.

 

Ja też wzorem tych powyższych

obniżyłem swoje loty

powód bardzo prozaiczny

finansowe mam kłopoty.

 

Pozdrawiam :)

 

Opublikowano

@Henryk_Jakowiec

którz kłopotów dzisiaj nie ma

młody stary w średnim wieku

ja też cięko przęde stary

takie czasy są człowieku 

 

zapomniałem o Afryce

Azji a nawet Europie 

kraj wybieram mój ojczysty

w Bzurze dzisiaj się potopie 

 

bo mnie nie stać 

jechać dalej 

zwiedzać teraz

obce kraje

 

Polski mało ja widzialem

choć nie mierzy się z Bombajem.

 

bo mnie nie stać 

jechać dalej 

zwiedzać teraz

obce kraje

Opublikowano

@Antosiek Szyszka

Ja też wolę siedzieć w domu

wśród przeróżnych eksponatów

które pozwalają szerzej

poznać piękno różnych kwiatów.

 

Choć nie ujrzę ich na żywo

i zapachem nie zadurzę

jednak, jako znaczki mam je

lecz w klaserach nie w naturze.

 

Mam też inne moje skarby

bo kolekcji mam już naście

a ostatnią wyobraźnia

więc ją sobie wyobraźcie.

 

Pozdrawiam :)

 

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Sekrett ja też niż o czkwace nie słyszałem, ale o czkawce i to pojonej nie jednej raz:) dzięki za miłe słowo dla moich jubilerskiego czatowania pozłacanym tombakiem:) pozdrawiam 
    • Witaj - lubię takie klimaty -  smakuje mi ten wiersz -                                                                                                 Pzdr.
    • Ciekawe, co - szanowny mój Czytelniku - pomyślałeś w pierwszej chwili po przeczytaniu znajdującego się powyżej tytułu. Może odebrałeś stanowiące go słowa poważnie i zacząłeś dobierać umysłem kolejne doń wyrazy? A może przyjąłeś je lekko i postanowiłeś żartobliwie spytać, kim jest ów "powinn"? Kto zacz, cóż za osobnik kryje się za określeniem, użytym - zdawać mogłoby się - w dopełniaczu liczby pojedynczej? Tak czy inaczej - pozwól mi kontynuować. I przyjąć postawę pierwszą z wymienionych.    Kultura powinna przede wszystkim być. Istnieć. I jako będąca czy też istniejąca być rozpowszechniana. Zresztą: czy można - da się w ogóle rozpowszechniać coś, czego nie ma? Innymi słowy: rozkrzewiać brak czegoś konkretnego? Kończąc ten wątek stwierdzę, że można szerzyć brak jako taki - przykładowo, wycinając drzewa w lesie. Który to brak, powodowany wycinką, stanowi, spojrzawszy z drugiej strony, wkraczanie w podrzewną sferę przestrzeni. Wracam do kultury.     Mamy ją. Jest. Istnieje. Co dalej?     Poziomy - kultura niższa i kultura wyższa. Podział stworzony - a jakże! - przez reprezentantów tej drugiej. Z, nie tylko teoretycznym, założeniem pewnego szacunku; żywionego i okazywanego przynajmniej do momentu, gdy jest go za co żywić i za co okazywać reprezentantom tej pierwszej. Dlaczego wymieniłem je w takiej kolejności? Bo czy nie jest tak, że kultura wyższa wyrasta z niższej? Ot, gdzieś - w odległej mniej albo bardziej przestrzeni od tu i kiedyś - w odległym mniej albo bardziej od teraz - egzystujący przedstawiciel tejże pomyślał i uznał: Czas na zmianę postawy. Na zaprzestanie pewnych zachowań. Od teraz to a to będę - będziemy - robić inaczej. Lepiej, czyli bardziej kulturalnie. Poczynając od staranności w mowie. I w piśmie, jeżeli wspomniany właśnie przedstawiciel kultury niższej piśmiennym był. Czy jednak fakt ten czyni kulturę niższą ważniejszą od wyższej? Bynajmniej.     Dzieje się także wpływ kultury wyższej na niższą, a dokładniej przedstawicieli - tu odwróciłem uprzednią kolejność - pierwszej na przedstawicieli drugiej. Wpływ rozwijający. Tym samym swoista ważniejszość  apostrzeżenie przenosi się do sfery osób wyższego poziomu. Przy okazji "słowne", dosłownie i nie - zwrócenie uwagi na fakt nieistnienia w polszczyźnie wysokokulturowego odpowiednika słowa "prostak".  Z wyrazem "cham" sytuacja jest przeciwstawna: tu na przysłowiową drugą szalę język polski położył swoim użytkownikom "pana". Który to wyraz oczywiście istotowo związany jest także ze majątkowym statusem obu przed chwilą przeciwstawionych.    Co jeszcze kultura powinna? Łączyć, co czyni tak zwany "międzykulturowy dialog" wskazanym, ba! pożądanym - z poziomu wzajemnych zrozumienia i szacunku. A przynajmniej z poziomu tolerancji, chociaż akceptacja byłaby jeszcze milej widzianą. Pytanie o rzeczywistą możliwość tegoż jest pytaniem o poziom - niższy bądź wyższy - osób do owego dialogu stających lub też osób ów dialog podejmujących. Pominę tu oczywistość konieczności reprezentowania wyższego przez obie te osoby.    A skoro podjąłem już temat stawianych - ogólnie pojętej kulturze - wymagań,  zaznaczę, że połączenia materialnych przejawów kultur konkretnych narodów mogą znajdować uznanie. A może nawet sprawiać interesujące wrażenie...       Kartuzy, 17. Listopada 2025

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • Witaj - w domu w którym mieszkam jest strych gdzie żona zimową porą wiesza pościel - twój wiersz to prawda oczywista o tym miejscu -                                                                                       Pzdr. serdecznie.
    • Ile pan, Iga, wie, że i wagina Peli? Atoli pan, Iga, wie, że i ...
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...