Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano (edytowane)

nieprzytomna  

przez ciebie 

rozdrażniasz ekstazą 

cierpię 

 

nigdy tak nie kochałam 

potykam się o każdy próg 

pragnę 

 

patrzysz w oczy 

szukasz maleńkich piersi 

płaczę z rozkoszy za każdym 

nie mieszczę nas w sobie

mokra

 

zlizuję cię całego

uwielbiam 

rozkwitasz w ustach twardy 

słodki 

czuję na wskroś 

kołyszesz 

jęczę

błagam 

 

 

 

Edytowane przez Somalija (wyświetl historię edycji)
Opublikowano (edytowane)

@Igor Osterberg aliceD Rozczarujesz, to moje drugie imię

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

. Nie przejmuj się, tak się  trzeba ustawić, żeby  spływało. 

 

 

@Arsis A Ty Włodek, dlaczego nie śpisz  nocą? To bardzo niezdrowo, trzeba się  wysypiać a w dzień korzystać ze światła słonecznego...

 

Dziękuję za piosenkę .

Edytowane przez Somalija (wyświetl historię edycji)
Opublikowano

@Somalija Przepraszam, ale czuję się Twoim wierszem rozczarowany. Na tyle, ile znam Twoją twórczość, spodziewam się po Tobie czegoś bardziej subtelnego i wysmakowanego. Erotyzm tego wiersza jest nieco przytłaczający.

Opublikowano

@Arsis nie, Marek tylko Włodek

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

. No właśnie widzę, że masz tu nocną zmianę. Nie pytam o tę podróż, bo mężczyzna z Twoją wyobraźnią, to może być za dużo dla mnie .

Ale  żarty na bok, pamiętaj o słońcu, to ono daje życie  na naszej planecie .

 

Opublikowano (edytowane)

@[email protected] co,  to za różnica, jaki język i tak się  nie rozumiemy.

 

Udał Ci się ten wiersz. Energia wychodzi ponad mechanikę słów. Tak, jak Cię czytam,  to krok w górę. Gratuluję

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

.

 

Nie odpisuj, znów włożysz w słowa złośliwości, albo jeszcze nie wiadomo co...

 

 

 

Edytowane przez Somalija (wyświetl historię edycji)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się



  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Alicja_Wysocka Niezmiernie mi miło:))
    • @Gosława 

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • Odmówiono Im minuty ciszy... Tak jakby nigdy nie istnieli, Zakłamane europejskie elity, Uznały Ich tragedię za aspekt nieistotny…   Wielki butny europarlament, Zjednoczonej Europy głoszący idee, Gardząc głośnym przeszłości echem, Pamięci o pomordowanych europejczykach się wyrzekł…   Na z dalekiej przeszłości cichy głos Prawdy, Europosłowie pozostając głusi, Zaślepieni frakcyjnymi walkami, Rzucili się w wir pisania nowych dyrektyw.   I nie zrozumiał podły świat, Ogromu tragedii zapomnianego ludobójstwa, Woli ciągle tylko się śmiać, Gdy na europejskich salonach króluje zabawa…   Odmówiono Im minuty ciszy... By nie była lekcją pokory Dla światłych europejskich elit, Zaślepionych ułudą nowoczesności,   A przecież tak do bólu współcześni, Eurodeputowani z krajów zamożnych, Tak wiele mogliby się od Nich nauczyć, Szacunku do ojców swych ziemi.   Na styku kultur na kresach dalekich, Sami będąc ludźmi prostymi, Całe życie pracując na roli, Całym sercem ją pokochali,   Na każdy kęs białego chleba, Pracując wciąż w pocie czoła, Wszelakich wyrzeczeń poznali smak, Niepowodzeń i gorzkich rozczarowań…   Odmówiono Im minuty ciszy... Jak gdyby była ona klejnotem bezcennym, Ważyła więcej niż całego świata skarby, Znaczyła więcej od kamieni szlachetnych.   A przecież krótka chwila milczenia, Nie kosztuje ni złamanego eurocenta, Wobec zakłamania świata zwykle jest szczera, A rodzi się z potrzeby serca.   Przecież milczenie nie ma wagi, Skrzyń po brzegi złotem wypełnionych, Skąpanych w złocie królewskich pierścieni, Zdobiących smukłe szyje diamentowych kolii.   Przecież krótkie zamilknięcie, Tańsze jest niż znicza płomień, Kosztuje tylko jedno śliny przełknięcie, Gdy znicz całe dwa złote…   Odmówiono Im minuty ciszy... Tak jakby jej byli niegodni, By pamięć o Nich odrzucić Obojętnością Ich cieniom nowe zadać rany…   Po ścieżkach Pamięci, Nie chcą wędrować dziś ludzie butni, Zapatrzeni w postęp technologiczny, Zaślepieni ułudą europejskości,   Po co dziś tracić czas na Pamięć, Rozdrapywać rany niezabliźnione, Lepiej śnić swój irracjonalny o Europie sen, Historię traktując jako przeżytek…   Lecz choć unijne elity, Odmówiły czci duszom pomordowanych, My setkami naszych patriotycznych wierszy, W skupieniu oddajemy Im hołd uniżony…      
    • muszę znaleźć przyjemność w oczach ciemniejszych niż porzeczkowa słodycz tak mówiłeś dotykając Lanę której piegi rozlewały się na brzegach powiek krew po utraconych dzieciach zaschła cichym dźwiękiem rwanej pajęczyny płosząc myśli zapraszasz do łóżka miły niebo źle znosi zdrady w płatkach liliowych bzów dusznych majowych porankach nie będzie zadośćuczynienia to już ostatni list ostatnie do widzenia
    • Jakoś tak posmutniałam  Dla mnie to nawet siłaczka  Pozdrawiam serdrcznie 
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...