Papierosy

[Natt]

Papierosy już mi nie wystarczają

Bo już mi nie wystarcza tłumienie tego co we mnie

Jest tego za dużo

Przelewa się róg obfitości ciężki od żalu i goryczy

Smutek i rozpacz kołatają do trojańskich bram

W końcu je zdobędą

A wtedy upadnie miasto i epoka a wraz z nimi ja

Piszę

Piszę więc aby wysłuchać krzyków potępionych

Wyciągnąć ich z czarnych wód Acherontu

Jeszcze nie ma ocalałych

Są topiący się z rękami wyciągniętymi

W stronę gałązek oliwnych

Które im podaję

Może kiedyś

Może kiedyś je dosiegną

Na razie musi wystarczyć nadzieja

 

[Michail]

@Natt

Jest pomysł w tym wierszu. Ale i potrzeba "odchudzenia" go. Na przykład: zdobycie miasta jest tożsame z jego upadkiem. Dobrze będzie użyć innych słów. Nadto, powtórzenia lepiej sprawdzają się w prozie, niż w poezji.

Czekam z nadzieją, że ocalisz "Papierosy".

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

Serdecznie i Sobotnio,

M.

 

[Natt]

@Michail dziękuję bardzo za ocenę

[Michail]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Proszę Cię bardzo. ☺