Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano (edytowane)

panoszą się czarne stoliki

stoliki czarne na amen

 

a przy nich żałobnicy

w żałobie po sobie samych

 

za oknem śnieżne migotania

świat znów powtórkę ma z umierania

 

pozostawione na kołkach w murze

żebrzą o głowy kapelusze

 

na czarnych stolikach

rozdania wciąż nowe

 

bo wolą damę pik

niż żonę

Edytowane przez Anna_Sendor (wyświetl historię edycji)
Opublikowano

@Anna_Sendor

Aniu, jedna jedyna uwaga. Skoro "kapelusze", to i "kołek" prosi się o liczbę mnogą. 

Bardzo zgrabnie zaoperowałaś czernią wielokrotną. ^(*_*)^ 

Z Przyjemnością zostawiam

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

.

 

Serdeczne pozdrowienia.

Gość Radosław
Opublikowano

Czy mogę się przesiąść? ;) . Można się zabłysnąć tym klimatem, choć wiersz opisuje trudną rzeczywistość,  ujęła to w taki sposób, że "wybaczam" to co mi dokonać gdzieś nie leży. 

 

Żywa reklama nie jednej knajpy. 

 

Na drzwiach wyjściowych (od środka zapisalbym jeszcze) parafrazując Osiecka - czas wracać do żon ;) 

 

Pozdrawiam ciepło 

Opublikowano

Dziękuję wszystkim za odwiedziny i wszystkie zostawione komentarze :). Odnośnie rytmu - celowo się w pewnym momencie gubi, lubię teksty „podrytmizowane”, jednak nie w sposób regularny (przynajmniej nie u siebie). Dziękuję raz jeszcze za wszystkie uwagi, przepraszam, że „zbiorczo”, ale jestem chwilowo na piątym biegu:). Ahooj;)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...