*dziecko*

[Tuminski Tomasz]

w nocy gdy zamykam oczy
i gdy skladam dłonie
bardzo sie boje
siebie
matko , darzyłaś mnie za każdy uśmiech
pocałunkiem
oni teraz go nienawidzą
tak bardzo sie boje o siebie moje dziecko..
ono umiera we mnie
znienawidzone przez rzeczywistość

[Tuminski Tomasz]

dziekuje.
tak ..napewno strach...
miedzy innymi to rzeczywistosci.
ktorej sie boje.
jeden przyjaciel ktory rozumie

[natalia]

Niesamowity nastrój wprowadziłeś, kilka razy przeczytałam i oto moje wnioski:

-po pierwsze jak mówi Pelman ludzie którzy jakkolwiek narzucają Ci Twoje zachowanie to nieprzyjaciele

-po drugie mam nadzieję ,że dobrze zrozumiałam ,ale boisz się że umiera w Tobie dziecko? nie masz czego się obawiać! jesli tylko zupełnie nie zatracisz się w życiu i byciu dorosłym to chyba nie ma strachu by umarło to dziecko podobno na zawsze ono pozostaje w nas, a przyznam że uwielbiam jak się objawia...

-po trzecie wiersz jest śliczny i bardzo mi się podoba

serdecznie pozdrawiam
Natalia

[Paulina Karpiuk]

Czytam go i odkrywam na nowo..... Mądry i daje do myslenia

[Dorma]

Ladny, ale troche malo poetycki