Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Nie jestem fanem poezji klasycznej, ale doceniam kunszt jej pisania.

Sam czasami popełniam, choć bez entuzjazmu.

Tu jest fajnie, choć trochę mankamentów się znajdzie.

Zaimki osobowe piszemy w poezji małą literą. To nie list.

Dwa rymy zgrzytają bardzo: Trzymasz - wytrzymasz i tęczy - dręczy.

Pierwszy to klasyczna częstochowa z identycznym rdzeniem, a drugi z wymienną tylko jedną literą.

Częstochowę czasem się stosuje, ale nie może walić po gałach.

A tu wali.

Opublikowano

Możesz pisać nawet wszystko dużą literą. Wolno Ci.

Zwracam po prostu uwagę, że tego się nie robi w poezji.

Albo stosuje jako manierę.

Filozofii nie ma co tu dorabiać.

Gość Franek K
Opublikowano

Lubię takie równe pisanie.

Niektóre rymy może nie są zbyt wyszukane, ale co tam :)

Przemyślałbym tylko użycie zwrotu "Odwróć się do tyłu", bo przecież nie da się odwrócić do przodu, no chyba że ktoś stoi tyłem ;)

 

Pozdrawiam. F.K.

Opublikowano

Zdaje się, że nie oceniam komentujących panie kot.

W poezji można wszystko.

Tylko nie ma co dorabiać pi....e uszu, aby mi coś udowodnić.

Nie pisze się zaimków osobowych dużą literą w poezji z zasady.

Pan może pisać je nawet pismem klinowym o wielkości piramid.

Opublikowano

Margot, ja Ci nie odbierałem wyobraźni.

A o dużej literze napisałem, bo tego sie po prostu nie robi.

I pisanie dużej litery w zaimkach nie postrzegam jako wiekopomne i przełomowe wydarzenie w rozwoju poezji.

Ale każdy ma swoje zdanie.

Jeśli tym pchasz poezję na nowe tory razem z kotem... :)))

Opublikowano

Amen.

Pisz sobie jak chcesz.

Nie mam diamentowego wiertła do takiego betonu.

Wiersz pochwaliłem. Wskazałem błędy, a ty bredzisz o pisaniu duszą.

Jakby nie można pisać duszą DOBRZE.

Właśnie skończyliśmy.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Jacek_Suchowicz Dzień bez słowa jest stracony. Dziękuję  ; )
    • Deszcz… to nie tylko woda z nieba — to wspomnienie czułego szeptu, który spływał po szybie gdy świat milczał.   To palce stukające w parapet jakby chciały powiedzieć: „Nie jesteś sam, słyszysz?”   W nim jest coś dziecinnego — radość biegania boso po kałużach, i coś dojrzałego — łzy nieba, które wie, że czasem trzeba się wypłakać, żeby znów było lżej.   Deszcz jest jak pocałunek, nieoczekiwany, a potrzebny. Czasem lodowaty, czasem ciepły jak Twoje dłonie, gdy przyciągasz mnie bliżej i szepczesz, że nie muszę się bać.   Uwielbiam, gdy przemyka przez włosy, jakby mnie głaskał, gdy nie mam siły prosić o dotyk.   W nim czuję rytm świata, niepowtarzalny, a znajomy — jak nasze serca, gdy idziemy razem bez słów pod jednym płaszczem, a mokniemy oboje.   Bo deszcz… to historia, którą zna tylko skóra. To pamięć bliskości, która nigdy nie przemija.   A gdy pada, słyszę, jak wypowiada moje imię, a może i Twoje — bo w kroplach zawsze jest coś z miłości.
    • Śnić się będą wszystkie Twoje Słabostki Brwi zmarszczy wiosenny wiatr W kolein świata utknięte mądrości  Nie sycą duszy gdy płomień zgasł    Lecz   Kwiat jaśminu nadzieją rozbłyśnie Jak zmartwychwstały z nicości barw Tętno promieni przetnie srebrzyście  ten kamień wzroku co w bezuśmiechu trwał   W końcu się słońca z księżycem zabratnią  Senność nie wskrzeszy upiornych chwil W zgodzie z słabością i w akceptacji  Nićmi złych zmartwień rozprują się dni
    • @Gosława A ja urodziłem się w Toruniu.Pozdrawiam.
    • @Łukasz Jasiński piękny wiersz o gwiazdach.  @Jacek_Suchowicz dziękuję za interesujący komentarz napisany wierszem.  @Arsis zawsze potrafisz idealnie dobrać muzykę do wiersza. Dziękuję. 
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...