Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Gość Franek K
Opublikowano

Publikuję ponownie tekst z okazji Dnia Matki, gdyż poprzednią wersję usunąłem.

 

Zawsze spowolni zegar dla ciebie,

Za rękę lęk twój przytrzyma każdy.

Na plecy troski założy sweter

I przeprasuje senne koszmary.

 

Mądrze nakarmi cię dobrym słowem,

Ręcznie upierze twoje sumienie.

Bałagan myśli posprząta w głowie,

Otuchę ciepłą do wnętrza wleje.

 

Plastrem czułości poskleja rany

Te powierzchowne i te głębokie.

Wnet się zagoją, pielęgnowane

Przez opiekuńcze kojące dłonie.

 

Mocnymi nićmi wszelkie rozdarcia

Tak zaceruje, jak tylko umie,

Zafastryguje pęknięte serce

I skołataną połata duszę.

 

Okruchy wspomnień dyskretnie zmiecie

Ze stołu życia, nie na podłogę,

Lecz do kieszeni, aby zatrzymać

Te chwile blisko, zawsze przy sobie.

 

I da ci wiarę w to, że dasz radę,

I da ci radę, abyś w to wierzył,

Że świat przed tobą stoi otworem,

Los twój od ciebie tylko zależy.

 

Rozstanie z matką to trudna chwila,

Nic nie trwa wiecznie, toczy się życie.

Gdy coś się kończy, coś się zaczyna

Kolej na ciebie, by być rodzicem.

 

A kiedy w ślepy zaułek zabrniesz,

Pamiętaj o tym, że choć dorosły

Dla matki zawsze zostaniesz dzieckiem,

Oparcie będziesz mieć w jej miłości.

 

Opublikowano

Mi też się wiersz podoba

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Bardzo zgrabnie wykorzystana gra i odmiana (słów). 

 

Tu w mniejszym zakresie, ale też fajnie. I brakowało mi Ciebie na orgu. bb

Gość Franek K
Opublikowano

@dot.

 

Trochę go pozmieniałem. Poprzednio miał tytuł "Matka jest tylko jedna", co trochę dziwnie się kojarzyło :)

 

Dzięki Dot :)

@Marek.zak1

 

Dziękuję panie Marku i kłaniam się :)

@dot.

 

Może trochę za dużo patosu, ale trudno było go uniknąć.

@beta_b

 

Dzięki Beta. Jestem hazardzistą. Uwielbiam grać słowami :)

@Nata_Kruk

 

Dzięki Nata. Trochę laurka z tego wyszła, ale w tym temacie trudno inaczej.

 

Pozdrawiam. F.K.

@Annuszka

 

Dzięki Annuszko i nie rozlewaj tego oleju za często :)

 

Pozdrawiam. F.K.

@Waldemar_Talar_Talar

 

Piękne dzięki panie Waldku :)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Wszystkie wiersze, co z ciebie swój wzięły początek, chcę ci kiedyś pokazać bez wstydu i szczerze, jak się baśń czyta dziecku, nim noc wejdzie oknem.   Ja ci słowa zbłąkane codziennie przynoszę, drżąc, łagodną nadzieją wzruszony, bo wiem, że nowe wiersze niebawem z nich wezmą początek.   To dla ciebie rozbijam geody gorące, w których gwiazdy ukryte zmieniają śpiew w lśnienie, niczym w baśni najprostszej, gdy noc wchodzi oknem.   Jutro nasze uśmiechy w blask jeden połączę; wówczas każdym oddechem dziękować ci będę za te wiersze co z ciebie swój wzięły początek.   Może powiem coś jeszcze i złożę ci w dłonie tę ostatnią geodę, gdzie moje śpi serce; dla mnie w baśń się przemienisz, a noc wejdzie oknem.   Teraz stoję w półmroku i czekam spokojnie, aż mi słodko zaufasz, by rozstać się z lękiem. Niech te wiersze, co z ciebie swój wzięły początek baśnią ciebie otulą, nim noc wejdzie oknem.
    • Chyba @Wędrowiec.1984jest najbliższy prawdy. Nie ma w tym wierszu mrocznych fajerwerków, jest zapis powoli gasnącej radości życia, która nie wynika z niczego konkretnego, po  prostu nieoczekiwanie przesłania psychikę cieniem Tak właśnie rozwija się depresja, powoli, ale nieubłaganie. Niczym nie można się cieszyć, choć przecież świat się nie zmienia, ani ludzie wokół. Zmienia się jego percepcja przez peela (peelkę). Poczucie pustki, braku sensu, powrót do mrocznych wspomnień - skutecznie odbierają możliwość realnej oceny. Ten wiersz jest bardzo przekonujący. Większość wierszy w tej tematyce pokazuje upadek psychiczny człowieka, i jednocześnie towarzyszy jej postrzegania świata i ludzi jako wrogiego, brzydkiego, destrukcyjnego otoczenia. Tymczasem tutaj jest świadomość, że szara mgła, deformująca obraz rzeczywistości, pochodzi z wewnątrz, a nie z zewnątrz. Dlatego ten utwór odbieram, jako bardzo trafny.
    • @Radosław Bardzo dziękuję !   @Czarek Płatak Serdecznie dziękuję! 
    • @Czarek Płatak Drogi Panie - za słowa tak piękne, za szczery ukłon - serdecznie dziękuję! :)))) Pozdrawiam. 
    • @Czarek Płatak Podzielam Twoją opinie, a w wierszu zawarłam takie ostrzeżenie, że tak może się stać. Wojny na ziemi rozwijają technologię niszczenia, już teraz człowiek w kosmosie zrobił ogromny śmietnik.  Bardzo dziękuję i pozdrawiam. :)
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...