Na rozchodne

[annzau]

Na rozchodne

 

Speszona przez życie odchodzę.

Zabieram ze sobą zmartwienia.

Ta noc wiele dla mnie znaczyła.

Bliski kontakt z Tobą, sprawił,

że odżyłam.

 

Powtórzysz się, falo?

- mnie pytasz.

 

Jestem i mnie nie ma - odpływam.

Nim słońce zejdzie, kilkakrotnie

do Ciebie zajrzę. Pozostawię po

sobie tyle szumu, jak zwykłam

to robić.

 

Powtórzysz się, falo!

- krzyczysz.

 

 

Nie próbujesz zrozumieć, Kochanie.

Tylko wymagasz abym się poddała.

Jakbym stała się Twoją własnością.

Moją pracą jest słać całusy i otulać

też innych.

 

Powtórzysz się, falo...

- teraz prosisz.

 

Desperacko podchodzisz do sprawy.

Nie zrozum mnie źle, ale nie mogę

zabrać Ciebie ze sobą... To źle wpłynie

na nasz związek, który dawno opadł

na mieliźnie.

 

Powtórzysz się, ...

- zamilkłeś na wieki.

 

Może gdybym nie była żywiołowa,

może bym tak źle nie zareagowała

na zdradę. Sam dokonałeś wyboru.

Zabrała Cię ze sobą inna, na samo

dno.

 

 

 

 

 

 

 

[iwonaroma]

Ciekawie poprowadzony wiersz.

[huzarc]

@annzau Ciekawie napisane. 

[Gość Radosław]

Tak, widać tu inwencję.