Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

ciekawe wierszydło Panie Metalowcu :) jak rozumiem zamysł zrodził się na kanapie z ręką za pasem spodni ;) to jak Ed O’Neill wykreował tę postać to majstersztyk, choć teraz po 40-stce już nie dałabym rady przebrnąć przez ten serial niestety. to chyba oznacza, że nie bawi mnie to samo co w szkole średniej ;) a sam aktor podbija świat w kolejnym serialu „Modern Family” :) gdzie również zachwyca. nie wiem tylko czy w PL leci. 

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Mam to na czole wypisane, czy co? xD

 

Pomysł na wiersz tak naprawdę wziął się z jego końcówki - zawsze mnie bawiło, ale i w jakiś aspołeczny sposób imponowało to, jak Al zamyka ludziom drzwi przed nosem. To mój ulubiony stały fragment tego serialu ;>

 

O "Modern Family" nie słyszałem. Muszę sprawdzić!

Opublikowano

 

@error_erros Serialu nie znam, ale znam takich, co potrafią całkiem udatnie zadrwić ze świata (i nie są to malkontenci ;)), pokręcić z rezygnacją głową, a jak trzeba, przywalić drzwiami komu się należy. Nie płacą im co prawda za to, ale są to ludzie trzeźwo spoglądający na rzeczywistość. Pozdrawiam :)

Opublikowano

@corival Drugi raz już przecieram oczy ze zdumienia, czytając pod moim wierszem, że ktoś nie zna "Świata wg Bundych". Jakżeście się uchowali? xD

Dobrze jest czasem "trzasnąć drzwiami". Gorzej, gdy nikt nie bierze Cię wtedy na poważnie i jeszcze szydzi podstawiając drzwi obrotowe, mówiąc "trzaskaj sobie do woli, skoro ci od tego ulży.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Tak, jak wspomniałem w jednym z poprzednich komentarzy - Al jest tu tylko symbolem, ucieleśnieniem pewnego profilu psychologicznego. Miało być uniwersalnie i cieszę się, skoro to dostrzegasz ;>

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Ponieważ jestem fanem tego serialu, na pomysł wiersza wpadłem podczas jego oglądania i to właśnie postać tej postaci naprowadziła mnie na refleksję. Nie rozumiem, jakie kryteria przyjąłeś na potrzeby tego komentarza, skoro Al jest dla Ciebie zbyt popkulturowy, a Kiepski już nie. Poza tym - co w tym złego? W moich wierszykach jest wiele nawiązań do popkultury, lubię to.

Opowiedz mi o tym, gdzie jest wg Ciebie kulawo i co się zacina. Będę wdzięczny za wskazówki.

@Gosława Może kiedyś będzie i o Tedzie, czemu nie ;D

Opublikowano

@error_erros Wczoraj było idealnie, dzisiaj już gorzej:


1-2-2-3-2 - 10 - 5//5
2-1-2-3-2 - 10 - 5//5

2-3-2-3 - 10 - 5//5
3-2-1-4 - 10 - 5//5

3-2-2-1-2 - 10 - 5//5
1-1-3-2-3 - 10 - 5//5
2-3-2-3 - 10 -5//5
1-2-1-12-1-2 - 10 - 4//6
1-1-2-1-2-1-2 - 10 5//6
1-2-2-1-1-3 1- - 5//5
1-4-1-2-1-2 - 11 - 5//6
2-1-2 1-1-3 - 10 - 5//5

Tyle co do formy poetyckiej, dlatego ktoś tutaj napisał że czuć arytmię.
 

Pozdrawiam autora.

Opublikowano

@error_erros Owszem, bo mamy tu odcienie dwóch "Outsiderów" wpisany jednak w dwie inne kulturowe rzeczywistości i role, jakie w zderzeniu z nimi odgrywają. Al próbuje, bo żyje w kulturze, gdzie tak trzeba, bo na końcu jest owe marzenie kontentowania się amerykańskim snem, a u nas inaczej, radość Ferdka sprowadza się do życia "łatwego, prostego i przyjemnego", bo to poziom aspiracji dosyć dobrze charakteryzujący naszą mentalność. Bundy to w jakiej mierze "bękart" amerykańskiego pogranicza, a Ferdek swojskiej "wsi spokojnej, wsi wesołej". 

Opublikowano (edytowane)

@error_erros Ach, to Pan jest młody... Śpieszę tłumaczyć; jeżeli „matrioszka” jest elementem zakorzenionym w kulturze rosyjskiej i zaczyna być produkowana w Kraju Rad na szeroką skalę, to w tej kulturze jest produktem masowym. Jeżeli ta sama zabawka przekroczy granice kultury i zadomowi się w innej kulturze, to staje się elementem tzw. popkultury. Jeżeli serial „Świat według Kiepskich” jest elementem kultury Kraju Odry i Wisły, reżyser – Okil Khamidov – deklaruje w wywiadach, że jego zamysłem było piętnowanie wad polskiej rodziny i jeżeli ten serial jest emitowany w tym kraju nieprzerwanie przez kilka lat z rzędu, to jest elementem kultury masowej; jeżeli zaś przekroczy granice tej kultury, stanie się elementem innej, to będzie zjawiskiem popkultury. Tak stało się z postacią Ala z serialu „Świat według Bundych”. Mam nadzieję, że w jakiejś mierze objaśniłem Panu rozbrat w kryteriach domniemanej przez Pana oceny... Stawianie tożsamości między pojęciami „kultury masowe” i „popkultury” jest powszechne, ale błędne. W kwestii „zacinania się” – polecam zrobić rozkład toniczny; policzyć trochę zastojów, zaznaczyć parę średniówek, znaleźć katalezę, zobaczyć gdzie trochej, anapest, peon, amfibrach... Jak nie pomoże, to poczytać sobie na głos. Polecam, szczerze, skutecznie wyleczy z „lubienia” tego co się robi. W kwestii „populizmów”: Al jest popularną w kulturze masowej stanów i popkulturze postacią z serialu Bundych, przedstawia nieudacznika i mizantropa, nie jest „symbolem”, nie jest (jak Pan pisze) „ucieleśnieniem pewnego profilu psychologicznego”. To po prostu postać serialu komediowego, a dopisywanie teorii do swoich wyobrażeń i szerzenie ich na portalu społecznościowym to (Pan wybaczy) populizm i demagogia. Notabene sympatyczna i urocza jak Pana pisanie. Życzę powodzenia, zadowolenia w pisaniu i pozdrawiam serdecznie.

Edytowane przez Dariusz_Sokołowski (wyświetl historię edycji)
Opublikowano

@huzarc Zatem nie przystaję chyba do naszych kartoflanych realiów, bo w moim pesymizmie znacznie bliższy jest mi Al ;D

Opublikowano

Świetny wiersz, cieszę się że zajrzałam i przeczytałam... "Świat według Bundych" oglądałam wiele lat temu, raczej bezrefleksyjnie, ot, bawił mnie więc oglądałam. Dziś przyszedł czas na refleksję. Na całym świecie jest wielu takich "Bundych", niech nas los uchroni przed takim modelem życia ;)

... Sto razy bardziej wolę ten serial niż naszych "Kiepskich".

Pozdrawiam :)

Opublikowano

@Dariusz_Sokołowski To ciekawe, co mówisz o różnicy między kulturą masową a popkulturą. Nie wiedziałem, dobrze wiedzieć. Jednak nadal nie rozumiem, dlaczego tak Ci przeszkadza, że pomysł na wiersz dał mi akurat Al Bundy. To, że użyłem go do nakreślenia charakterystyki postaci, która przestała widzieć przed sobą lepszą przyszłość - to populizm i demagogia? Nie rozumiem, na jakiej zasadzie. Niczego nie dorabiam - takiego człowieka w nim zobaczyłem i jako taki pasował mi do sensu wiersza. Możesz sobie na to marudzić, ale ostatecznie wiersz jest mój, zrobiłem jak uważałem i osobiście jestem z niego zadowolony. Wszystko wskazuje na to, że większość go zaakceptowała - to mnie zadowala.

Fajnie, że trocheje, spondeje i inne daktyle są dla Ciebie ważne - dla mnie to męcząca matematyka odbierająca przyjemność z układania wierszyków, dlatego nie zawracam sobie nimi głowy. Każdy wiersz czytam na głos i jeżeli w moim odczuciu brzmi ok, to tak go zostawiam. Nie spodziewam się, że zaakceptujesz, moje przedkładanie rozrywki ponad dostosowywanie się do zasad, dlatego lojalnie uprzedzam - gdybyś miał ochotę zajrzeć do innych moich wierszy - lepiej nie będzie, raczej nie zaspokoję Cię pod tym względem. Zatem - kochaj albo rzuć ;>

Dziękuję, powodzi mi się świetnie i jestem bardzo zadowolony. Pozdrawiam rówież!

@Annuszka Bardzo się cieszę, że Ci się podoba! Z Alem Bundym jest tak, że młodego widza on wyłącznie śmieszy, ale kiedy widz wraca do niego coraz starszy, mniej jest już śmiechu, a więcej gorzkich refleksji. A gorzkie refleksje to dla mnie woda na młyn ;D

Dziękuję za odwiedziny i miłe słowa!

  • 1 miesiąc temu...

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Kończy się jesień, przychodzi zima, Brunatne liście pod dębem gniją, Smutny patrzę mokrymi oczyma – Jakiego wyroku i winą czyją?   Żegnam dzień szary, a jutro: Zimne powietrze, deszczowo, Znów dzień szary, i smutno – Choćby jedno pocieszyło słowo.   Kończy się jesień, przychodzi zima, Asfalt od deszczu odbija światło, Łez nieba więcej wytrzyma – Mnie nie przychodzi to łatwo.   Z spuszczoną głową przez ulicę, Powłócząc ciężkimi nogami, Betonu krążki i kroki liczę – Sam ze sobą, godzinami.   Kończy się jesień, przychodzi zima, Mokre powietrze przenika do głębi, Smutek serce gorące zatrzyma – Nie słychać gruchotu gołębi.   Dzień szary, smutek i nędza, Na strunie duszy rozpacz zagrała, W melancholii świat zapędza – Nadzieja nie przetrwała.   Kończy się jesień, przychodzi zima, Nie policzę, ile złego przybyło, Dobro już się mnie nie ima – Serce smutne z bólu zawyło.   Zgubiona nadzieja, szklane oczy, Dni krótkie, noce nieprzespane, Życie jak kamień się toczy – Myśli szarością posypane.
    • Krzyk Długi, głuchy krzyk Rozrywa mi płuca Zgniata mi serce Wyżera od środka martwy już mózg Ale na zewnątrz nie słychać nic Duszę się swoją niemocą Duszę się bólem Na gardle czuję podeszwę istnienia Które coraz głębiej wbija swoje kolce w moją krtań Nie umiem wstać Nie umiem podać ręki słońcu Parzy mnie współczucie A poczucie winy wypala znamię na mej duszy Zapadam się I czuję jedyne kojące ciepło Dziewiątego kręgu piekła Gdzie witają mnie zdrajcy godności I na tronie zakładają mi koronę cierniową.
    • @Corleone 11 Pewne jest to i zacytuję Google.com:     "Tak, świat bez drzew zaginąłby lub stałby się miejscem skrajnie nieprzyjaznym dla życia, ponieważ drzewa są kluczowe dla produkcji tlenu, regulacji klimatu (pochłanianie CO2), utrzymania bioróżnorodności, stabilności gleby i zapobiegania erozji. Ich całkowity zanik doprowadziłby do globalnego ocieplenia, masowego wymierania gatunków i załamania ekosystemów, czyniąc planetę niezdatną do życia.  Kluczowe role drzew: Produkcja tlenu i pochłanianie dwutlenku węgla: Drzewa poprzez fotosyntezę produkują tlen, którym oddychamy, i pochłaniają CO2, główny gaz cieplarniany, co zapobiega smogowi i globalnemu ociepleniu. Równowaga klimatyczna: Regulują temperaturę, cieniując i parując wodę, a ich brak pogłębiłby efekt cieplarniany. Siedlisko życia: Są domem dla milionów gatunków, a ich utrata powoduje masowe wymieranie. Ochrona gleby i wody: Korzenie stabilizują glebę, zapobiegają erozji, a lasy regulują cykl wodny, oczyszczają wodę i powietrze. Zmniejszanie hałasu: Działają jak naturalne bariery akustyczne, co jest ważne zwłaszcza w miastach.  Konsekwencje globalnej utraty drzew: Nieodwracalne zmiany ekologiczne: Powrót do stanu sprzed zniszczenia byłby praktycznie niemożliwy. Kryzys egzystencjalny: Świat stałby się niezdatny do życia, prowadząc do głodu, chorób i konfliktów, zgodnie z przysłowiem: "Gdy ostatnie drzewo zostanie wycięte, ostatnia rzeka zatruta, ostatnia ryba złowiona, odkryjemy, że nie można jeść pieniędzy". 
    • :))))) (końcówka) pozdrawiam
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...