Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki
Wesprzyj Polski Portal Literacki i wyłącz reklamy

Blues o samotności


szaman dusz

Rekomendowane odpowiedzi

To był kolejny kiepski dzień
Znowu nade mną zawisł cień
Coś się złego ze mną dzieje
Dobry wiatr już nie powieje
Więc kiedy tylko zapadł zmrok
Moją duszę ogarnął mrok
Bo miało być pięknie, miał być bal
A pozostał już tylko smutek i żal
Że idę przez życie całkiem samotnie
Czuję się przez to bardzo okropnie
Nie wiem ile mam jeszcze lat do przeżycia
Nie spotkam już chyba miłości swojego życia
Powoli już chyba tracę nadzieje
Że dobry wiatr jeszcze dla mnie powieje...

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

@szaman dusz  Można byłoby ulepszyć ten wiersz. Na przykład popracować nad rytmem - najprościej policzyć sylaby, na przykład po osiem w każdym wersie. Przy większej ilości sylab poczytaj o średniówce. Można by też dobrać lepsze rymy. Staraj się rymować ze sobą różne części mowy - rzeczownik z przymiotnikiem albo czasownikiem i tak dalej. Jak rymujesz rzeczownik z rzeczownikiem czy czasownik z czasownikiem, to przez deklinację i koniugację łatwiej znaleźć takie same końcówki. Prostsze, wyeksploatowane rymy są uważane dzisiaj za mniej wartościowe. Nie wszyscy tak sądzą, na przykład na forum @Kot rymuje gramatycznie, ale on ma dopieszczony rytm i tak bogate słownictwo, że można mu to wybaczyć ;).

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

@Kot Jasne, każdy może mieć swoje powody na stosowanie danego środka wyrazu. Zresztą, gdzieś czytałem, że dziś wszystko co rymowane to, cytuje, "skansen" więc nie ma co się spierać która metoda lepsza.

 

Mnie czasami takie rymy jak błoto-złoto przeszkadzają. Czasem słyszę melodię tekstu i nagle ktoś mi BUM MOCNO akcentuje ostatnie słowo zdania. I robi to tylko po to "bo ma się rymować". Jak jeszcze jest pokiereszowany rytm, to brzmi to jak pijana orkiestra.

 

Ale pewnie to zależy od utworu. Są takie w których to się fajnie komponuje i widać w tym zamysł.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • List do człowieka.   I nawet kiedy milczysz i robisz to nazbyt skromnie, wiem co czujesz, co myślisz i daleko Ci do mnie. I oddaliłeś się już.   Chciałbym tak po prostu wiedzieć, czy mój świat Twoim jest wciąż. I zrobić z tym nic nie mogę. Dzieli nas boska dłoń, Ty milczysz wciąż.   Jesteśmy z jednej gliny - to przyznam i Ty wiesz. Życiowe koleiny wytarły prawdy treść. I uśmiech swój zgubiłeś. Za dużo wokół zła. Już nie umiesz byś miły. Nie chcesz. Mówisz - nie warto tak, nie wartościując. Wsłuchujesz się w marzenia, a przecież nie ma ich już. Szukasz własnego cienia i wciąż nie czujesz nic.   Zbyt wiele smutku obok. Granice zniszczył czas. Zamykasz się na ludzi. Nie lubisz wtedy nas. I milczysz.   Tylko ten kot ci wierny, choć mówią, że swoimi ścieżkami chadza wciąż. On siedzi przy twej nodze i patrzy bez refleksji. Skąd taki człowiek się wziął…miau
    • @iwonaroma Kto niby pisze wiersze na siłę? Przecież z tego tylko wychodzą gnioty.
    • -Mistrzu, wiedz, że mam wszystko, co chciałem osiągnąć, a nie wiem czemu szczęścia nie zaznałem dotąd. - Wielu tak ma i myślę, że może ze względu, że Pan Bóg im poskąpił do szczęścia talentu*.   *wg W. Tatarkiewicza "O szczęściu"  
    • @agfka podoba, pozdra! (daję ci pomimo serducho)
    • W noc samotną cisza milknie i zostawia czas na gniew. Nagle tracisz w sobie siłę, gdy jest jasno, wchodzisz w cień. Szukasz drogi lecz mgła gęsta wściekle Ci odbiera wzrok I im bardziej pragniesz przestać, tym Cię głębiej wciąga mrok.   Gdy na oślep rzucasz słowa  aby ktoś im nadał sens, Wciąż zagłusza je od nowa stukający w szyby deszcz. Może niebo także płacze? Może ma wszystkiego dość? Patrz, pojawia się tam tęcza, jak łączący przestrzeń most   Czym naprawdę jest odwaga? Czy nie siłą, aby wstać? Tak nieustraszenie walczyć,  gdy się wokół sypie świat. Aby nie przestawać tańczyć, kiedy z oczu płyną łzy. Przecież płakać możesz wiecznie, a raz tylko możesz żyć...    
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...