Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Wczoraj wykopałam sobie małe wgłębionko. Poszłam po łopatkę, taką różową, co to kiedyś myślałam, że mi ją taki kolega z klasy ukradł. Mój tato poszedł go wtedy upomnieć, ale on, ten kolega znaczy się dał drapaka. Potem się okazało, że ojciec racji nie miał.
Wgłębienie wykopane taką łopatką to jest sama poezja, mówię wam. Siedzi sobie człowiek, przykuca tak, wiecie i woła co jakiś czas:
- mam doła, mam doła! - ale fajnie, he he. I ta cudowna świadomość, że dołuś jest tylko mój. Ale sobie gniazdko wymościłam. Eh.
Tylko jakoś, kurka wodna, rzadko tu do mnie ktoś zagląda. No... owszem, ludziska przechodzą obok, czasem ktoś okiem łypnie. Są tacy, co ręce składają jak do modlitwy i dumają, na czym świat stoi. Kiwają głowami z taką powagą jakąś, trochę, jak te pieski-maskotki, co to je można czasem za szybą samochodu zobaczyć.
Jak to się mówi - każdy człowiek ma w sobie coś wyjątkowego. I to jest racja. Ja potrafię wykopać sobie doła nawet różową, plastykową łopatką. To bardzo trudna sztuka. Są ludzie, co nigdy nie będą w stanie stworzyć takiego cuda, nawet gdyby im koparę podesłać...
Geniuszem trzeba się urodzić.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Migrena Twoje słowa są dla mnie ogromnym prezentem.To, co piszesz o wilkach, o tym duchowym nasyceniu i inspiracji - czuję dokładnie to samo. Wilki uczą nas tego, czego świat próbuje nam odebrać: niezależności, lojalności, siły w byciu sobą. Dziękuję, że tak głęboko to odczułeś. Bardzo dziękuję!  To zdjęcie, które zostało zrobione na spacerze, (niedaleko mojego domu.) Wadera i trzy młode, niesforne wilczki. :)

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • @Robert Witold Gorzkowski Więc wiesz gdzie bomby nie spadają. O tym nie ma w oficjalnch info.  Pozdrawiam 
    • @Berenika97 @Berenika97 Nie oddawajcie wolności, nawet jak bieda gości. Nie wszyscy patrzą z wrogością, są tacy co myślą z radością. Porządek lubicie w lesie echo o tym niesie . ... Pozdrawiam serdecznie  Miłego dnia 
    • @Leszczym za dużo rozumu to problem widać, bo głupi zarabia a mądry się dziwi, że świat nagradza tych co gadać umieją a nie tych co myślą - ekonomia krzywa. Ech, życie!    więc stoisz na marginesie z rozumem jak z bagażem ciężkim i patrzysz jak średnia krajowa bogaci się na swojej przeciętności  
    • @Tectosmith To wiersz o chwili, która dla wszystkich innych była niczym, ale dla jednej osoby stała się wszystkim. Sklep, zapach chleba i kartonu, przypadkowe zderzenie – i nagle życie nabiera znaczenia. To piękne, jak nie próbujesz tego upiększać. Nie ma tu wielkiej sceny, dramatycznych słów. Tylko pomachanie przy kasie. Tylko uśmiech. I właśnie dlatego to brzmi tak prawdziwie. A to "potwierdzenie, że istniejemy" – to jest sedno. Czasem potrzebujemy takiego spojrzenia, takiego uśmiechu, żeby poczuć, że jesteśmy rzeczywiści. Że ktoś nas zobaczył. Super! 
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...