Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Jesteśmy tacy sami

siachna
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

siachna

siachna

Opublikowano
Opublikowano (edytowane)

Może już późno, a może znów przyjdziesz
we śnie mnie odwiedzisz i wirtualnie.
Znowu czymś zechcesz dowalić rozmyślnie.
Wiadomo - po czasie znowu to znajdę.

 

Ukryć nie umiem już ani zazdrości,
ani na ciebie nie umiem się złościć.

Chciałbyś nareszcie być światem jedynym?

Spokój nieść duszy, gdy wszelkiej brak siły?

 

Przyjdź tu, zapraszam i popatrz, poczytaj.
Jedyne, co pewne, że znajdziesz tutaj,
to łez strumienie i wiarę w nadzieję,
w miłość i w ból, w przyszłość naszą i w ciebie.

 

09.05.2021 r.

Edytowane przez siachna (wyświetl historię edycji)
4
Annuszka

Annuszka

Opublikowano
Opublikowano

Jest tu miłość, jest tęsknota, wyczekiwanie, łzy... Taka miłość gdy człowiek kocha mimo wszystko jest naprawdę piękna, ale i często trudna, bolesna. Tym bardziej że jak widzę, ten człowiek Cię rani, tak sobie myślę, że pewnie jest młody i może jeszcze nie dojrzał do tego by tę miłość docenić. Bywa że po prostu trzeba czasu... A sny, na nie raczej nie mamy wplywu.

Kiedyś napiszesz wiersze pulsujące szczęściem, wierzę w to :)

1
siachna

siachna

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

@Annuszka ciekawa analiza, jedno się nie zgadza, nie jest młody, ale chyba faktycznie... Z tą dojrzałością... Albo raczej z niedojrzałością. Ale to chyba mamy oboje. Nigdy nie mierzyłam się z tak wielkim uczuciem. Mam nadzieję, chcę pulsować szczęściem

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

1
Gość

Gość

Opublikowano
Opublikowano

@siachna Twój wiersz jest mi bardzo bliski, bo i konstrukcję ma "moją ulubieną", i tematycznie są to moje rejony. Bardzo dobrze oddałaś klimat mimowolnej więzi - mimo że jawnie toksycznej, to jednak takiej, bez której człowiek czuje się tylko połową siebie. Treść jest super, a z porad technicznych: mniej zaimków osobowych. Z wielu można tu zrezygnować bez większej straty dla wiersza, a może nawet z korzyścią.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Robert Witold Gorzkowski
      Modlitwa Wigilijna

      Przez Robert Witold Gorzkowski · Opublikowano

      @beta_b dziękuję
    • Cole
      O moich przyjaciołach

      Przez Cole · Opublikowano

      to nie są twoi przyjaciele.  tak mi próbowano wmówić Co tak naprawdę o nich wiesz? muszę się trochę natrudzić    by przypomnieć sobie szczegóły ich żyć, ich związków, ich przeżyć  jak gdyby me myśli już pruły zapamiętanych faktów nić   nie wyrecytuje ich wszystkich miłości, nie znam ich życia w szczegółach nie często jestem u nich w gości czyżby się ta relacja popsuła?   tak naprawdę wiem o nich wszystko  co powinienem wiedzieć i nie potrafię sobie wyobrazić  lepszych przyjaciół na świecie 
    • Marcin Tarnowski
      Ambicji eksport kontra jej duszenie

      Przez Marcin Tarnowski · Opublikowano

      Myślę, że Polska nie jest najnieszczęśliwszym z państw, jak to się zdaje po lekturze wielu ujęć jej dziejów. – Czy to nie przeniesienie wady wiadomości, przedstawiających serię codziennych katastrof? – Bo, spójrzmy na końcówkę listy krajów szczęśliwych, na te najnieszczęśliwsze: – Państwo wielkomorawskie – nie przeżyło średniowiecza; – Księstwo Serbołużyczan –  nie przeżyło średniowiecza;           A przecież odnotowywani są ich władcy: Książę Derwan (ok. 632 w kronice Fredegara, łac. Dervanus, dux Surbiorum), jako książę plemienia Surbiów (tj. Serbów łużyckich), Książę Miliduch (†. 806, łac. Miliduoch, Melito, Nusito) – książę serbołużyckiego związku plemiennego, a nawet z tytułem „król Serbii”. – Państwo Wieletów vel Luciców – nie przeżyło średniowiecza; – Państwo Stodoran –  nie przeżyło średniowiecza; – Państwo Obodrytów –  nie przeżyło średniowiecza;           A przecież znani są ich niektórzy władcy, np. Książę Gostomysł (†844, łac. Goztomuizli, Gestimulum). Książę Stoigniew (†955), wymieniany jako współrządzący z Nakon (†965 lub 966) Książę Dobomysł (w 862 wg Annales Fuldenses odparł najazd Ludwika II Niemieckiego, po łac. zwano go Tabomuizl), Książę Mściwoj, który w r, 984 roku wziął udział w zjeździe w Kwedlinburgu. Książę Przybygniew vel po niemiecku Udo. Książę Racibor. Książę Niklot. – Prusowie – nie przetrwali średniowiecza; – Jaćwingowie – nie przetrwali średniowiecza; – Królestwo Burgundii – nie przetrwało średniowiecza, choć w latach 1477-1795 wymieniani są władcy Burgundii ale tylko tytularni, bez ziemi i realnego państwa. Itd. A Polska? Z Polską jak widać mogło być dużo gorzej!   Pozdrawiam!  
    • andrew
      Boże Narodzenie

      Przez andrew · Opublikowano

      piękny dzień  słowo Ciałem się stało    niebo otworzyło świt  przyszedł na świat  Bóg człowiek    Jego słowa  światłem  światłem  wskazującym drogę    mamy  prawdziwą wolność  możemy Go przyjąć  lub nie  nasz wybór    bez Światła… łatwo pobłądzić   12.2025 andrew  Boże Narodzenie   
    • Pastav
      Miłość za stalową bramą

      Przez Pastav · Opublikowano

      Czym jest miłość, gdy zaczyna się kryzys? Co się czai, by zranić, by zabić jak tygrys? Gdy chcesz pogadać, lecz pustka w głowie. Zapytasz „co tam, co robi?” i po rozmowie. Albo przemilczysz i nie napiszesz słowa, wtedy powstanie wielka brama stalowa, którą będziecie próbować otworzyć, by szczęśliwe chwile od nowa tworzyć. No chyba, że żadne kroku nie zrobi — wtem brama się zamknie i kłopotów narobi.

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...