Cmentarz żywych

[Wolnostylowy165]

Cmentarz żywych

 

Niemy krzyk zdławionych krtani

Rozrywa powietrze gdzieś obok nas

Serce bije na alarm lecz oni jak sparaliżowani

A setki masek zakrywa ich twarz

 

Żaden z nich nie jest tym samym

Lecz wszyscy oni stanowią jedność

Czekają z nadzieją by wreszcie znicz się zapalił

Bo nie łatwo przemierzać czerń chłodną tak gęstą

 

Choć budzi ich blask księżyca nie żyją w pełni

Żyją jako martwi strudzeni życiem aż do śmierci

[[email protected]]

@Wolnostylowy165 Taki cmentarz mamy od narodzin,
                                    póki nam drogi nikt nie zagrodzi.
 

Pozdrawiam, teraz jest może bardziej przygnębiający.

[BPW]

Super wiersz.

Pozdrawiam