Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano (edytowane)

Intelektualne szlachectwo zostało mi nadane

wtedy, kiedy tak bardzo chciałbym zostać głupcem

i w oparach niemyślenia odurzyć się trwale

 

Błękitna krew podobno w mojej głowie płynie

co z tego, gdy przed każdą konkluzją jest tama

 

Cierpię, patrząc, jak się o nią rozbryzguje

 

 

 

Edytowane przez Jaka jest prawda (wyświetl historię edycji)
Opublikowano

Szczerze? Podoba mi się. Lubię takie luźne, szczere uzewnętrznianie.
Nie sądzę iż peel (z)marnuje, co zostało mu dane. Mi to bardziej podchodzi pod leniuchowanie. Lenistwo, zgodnie z filozofią, to uspokojenie duszy, myśli, beztroska i w takim oto stanie podobnym do ataraksji podmiot pragnie tkwić. Jak długo? To już on sam zdecyduje. Ostatni wers czytam jak ironię. Wcale nie cierpi, pokpiwa sobie;) W 4 wersie zmieniłabym szyk. Pozdrawiam. 

 

Witaj na orgu.

Opublikowano

@tetu To jest zaprawdę fascynujące, jak ludzie mogą w różny sposób odbierać ten sam utwór. Pewnie moje zdziwienie nie jest czymś nowym dla stałych użytkowników portalu, ale dla mnie jest to pierwszy raz. Wiersz mój, choć tak uwielbiam zdrową ironię, jest wyjątkowo jej pozbawiony. Nie leniuchowanie, lecz próba ucieczki od nieustannego analizowania wszystkiego. Nie kpina i dystans, lecz autentyczne cierpienie. 

Dziękuję za komentarz. Jest dla mnie bardzo cenny. Z powodu podanego na początku.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

        kap kap kapie deszczyk fajnie uroczo na wdzianku szeleści    za kołnierzem kolejna kropla tak ich wiele że aż sucha nitka zmokła    a słoneczko nie może wyjrzeć biedne przez śliczne chmurki no gdzie tam ciemne      chociaż czasami promienie złotawe lśnią wokół ślicznie ogrzeją nawet    wirują liście z drzew oderwane szybują na ziemię no niezbyt chętnie     a jednak szeleszczą że kiedyś powrócą te same lecz nowe jeszcze piękniejsze      lecz jeszcze trochę jeszcze w nich chwilka tego ich życia popłynie w żyłkach       roześmiany w deszczu wciąż moknę wtem liść mnie walnął w ciemię okropnie    tak szaro buro uroczo przepięknie aż zobaczyłem gwiazdy jesienne     e tam co z tego chociaż mam guza to na przyrodę jaźni nie wkurzam   no może trochę gdy błota do izby niebawem naniosę     ciekawie wokół złotawa i plucha strumyczki piorą skarpetki w butach     no nie inaczej ładna ojczyzna cud widoczkami umysł użyźnia       jesień szara złota    co za różnica    patrzę chłonę gębę zachwycam      
    • @Simon Tracy   :((( proszę nie myśl tak !    świetnie piszesz ! A to już bardzo wiele ! 
    • Wszystko płynie i się rusza  a ja stoję i się wzruszam na myśl o tym co było  nostalgicznie wspomninam minone chwilę  i zamiast biec ze światem  siedzie i myślę  może to mi się wszystko śni  a jednak tu jestem i to jest dziwne i piękne 
    • pomiędzy nami spina się czasem lodowaty wiatr z delikatnym szronem na młodych liściach wtedy szukamy okrężnej drogi którą można wrócić do siebie rozniecać nowe ogniska zapalne
    • @KOBIETA   wiem.   każdy musi spać w nocy.   cherubinki też.   a niech Okruszek szczęściem  do gwiazd sięga !!!!!   niech jego śmiech będzie zwiastunem piękna większego niż ono samo.   bo ma Ciebie !!!!!!      
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...