Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

słońce dziobało
promieniami
-okruchy przeszłości

żelazne liście
szumiały tak samo
ptaki jadły z ręki
-linie papilarne

miedza na środku mózgu
-nie spadała już na
cztery łapy

dziadowskim biczem
milcząc w niebogłosy
Venus z obrazu
-malowana na wodzie
już tylko kamieniem
**
pomarszczonym dziewictwem
ściągi na rękawach
-z czystego sumienia

Opublikowano

Po wielu trudnościach wreszcie mogę skomentować Twój wiersz :) (eh te komputery...)
Wydaje mi się, że tutaj zmieniłes odrobinę styl, mam wrażenie że mniej siebie włożyłeś w ten utwór ale pomimo to Twoja różdżka nieźle pracuje :)
Chciałabym kiedyś generowac takie plastyczne opisy...
"ptaki jadły z ręki
-linie papilarne"
a to jest po prostu niebywałe!!

POzdrawiam wiosennie i krakowsko

Opublikowano

do Michała: miło mi, że Ci się spodobał, dzięki za wejście :) i koment

do Izy: pisał będę, bez obawy :), fajnie, że sobie podumałaś, cieszę się bo chciałem żeby czytający coś wynieśli z niego, a nie zagrzebywali od razu w pamięci, dzięki wielkie za wejście :)

do Patrycji: cieszę się, że trudności masz już za sobą :), co do stylu to hmm... jakoś nie szczególnie się czułem tego dnia i coś mię tknęło żeby WWM zrobić przerwę, a napisać coś do ludzi. Cieszę się, że podobały Ci się ptaki jedzące z ręki. Dla mnie bardzo ważne są tego typu opinie, a ta pod tym wierszem niezwykle mobilizuje i utwierdza w przekonaniu, że robię coś pożytecznego :)

pozdr./Jay i dzięki wielkie za wejścia

(dwie taczki zamglonych, suwalsko-zimowych uśmiechów)

Opublikowano

czytałam kilka razy, kilka razy zbierałam się do napisania czegoś kreatywnego...ale jakos nie moge. Powiem tylko tyle, że bardzo mi sie podoba i nie moge wybić go sobie z głowy...tylko czemu?
pozdrawiam tez z polnocy ale bardziej srodkowej :)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @iwonaroma @iwonaroma myślę, że człowiek wierzący nigdy nie będzie chory na kontrolowanie całego swojego życia, pozostawi pewien jego obszar zawierzeniu, Opatrzności i … nie zawiedzie się. Będzie dążył do Prawdy, a nie odwracał manipulacyjnie kota ogonem, jak w tekście ( byle uniknąć odpowiedzialności w sferze relacji ). Manipulatorzy, to najczęściej typowe control freaki, toksyczność to zniewolony umysł, zaburzenie. Pustka ducha, owa „ zimnia”, którą opisał któryś z Userów, bo faktycznie część np.zaburzeń narcystycznych, nigdy nie ulegnie poprawie nawet w przypadku terapii, to nieodwracalny deficyt człowieka niekomplementarnego.  Przykre, że nie rokuje, bo ile szkodnictwa społecznego za tym idzie… pozdrawiam.    P.S.  Uwielbiam psy, wszelkiej maści. Koty są już w dotyku dla mnie … kruche. Ale ostatnio spotkana kocica, biało - czarna, wzbudziła prawdziwy ubaw; starsza, może przygłucha, ale te oczy, ha, ha! Żółte, ze szparkami, krokodyle wręcz, hipnotyzujące - cóż to była za aktorka ;))gdy  próbowała nimi powstrzymać rozjuszonego psa, opisu wierszem warta sytuacja :), pozdrawiam. 
    • @Marek.zak1 @Alicja_Wysocka Dziękuję za cudowne komplementy. :-) PS: Wiersz nie jest o ghostingu. Chciałem tutaj napisać więcej, ale nie zrobię tego, ponieważ odarłbym utwór z otoczki tajemnicy. Niech każdy czytelnik zinterpretuje treść po swojemu. 
    • @Naram-sinWyczuwam dylemat ludzkości - za czy przeciw AI.
    • @Wędrowiec.1984 Ten wiersz to dla mnie prawdziwa uczta — język, rytm i obrazy tworzą niezwykle harmonijną całość, która niesie nadzieję i ciepło, nawet gdy opowiada o trudnych emocjach Masz naprawdę wygimnastykowane pióro — to poezja w najlepszym tego słowa znaczeniu: wyrafinowana, a jednocześnie pełna serca i prawdy. Takie wiersze przypominają, dlaczego poezja jest potrzebna. Pozdrawiam i dziękuję :)
    • @Mati Dudek Gratuluję przemyśleń i odwagi coby wykrzyczeć Światu że nie przystoi tak;wiatrem podszyte szczęście nie przetrwa w natłoku ludzkich spraw.Twój wiersz ma przekazy i o to chodzi...jest protestem i tajemnice Twoje posiada.Gratuluję i czekam na więcej....jest potencjał i dusza...''komu właściwie gram ....czym dostrajam mą duszę''...............czy ją w ogóle mam pomyślałam właśnie. Pozdrowienia
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...