Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Tańczące wilki nad mym truchłem

palcem grzebiące w poetyce

i najmądrzejsze jako widzę

całujcie mnie rozkosznie w dupę

 

wielkie teorią małe duchem

gorliwe błazny pobożności

jak kastrat piejcie o miłości

całujcie mnie pospołu w dupę

 

wampiry chętne na mą juchę

frustracji pełne przy krytyce

palcem grzebiące w poetyce

całujcie mnie od dzisiaj w dupę

 

łowiące prawdę jego uchem

wrażliwce kryte skórą słonia

mające prawdę w suchych dłoniach

lecz wcześniej...buzi dajcie w dupę

 

wy ciasne mózgi jednym ruchem

chcecie głupotę jako cnotę

wkleić maluczkim ale potem

całujcie mnie po prostu w dupę

 

znów zaliczyły wielką skuchę

sępy hieny i padalce

lecz patrzę na to już przez palce

bo cmokną mnie przepięknie w dupę

Opublikowano

Pełen jakiejś frustracji jest Twój wiersz puszczyku, ale podoba mi się. Chyba każdy z nas ma takie momenty, że miałby ochotę wyrazić się dokładnie tak, jak to zaprezentowałeś w utworze.

Szczególnie spodobało mi się:

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

Pozdrawiam :)

Opublikowano

Jeśli użycie jedynie słowa "dupa" od Tuwima można podciągnąć pod plagiacik, to gratuluję definicji plagiatu.

Waldemar, tak samo wygląda wiersz Tuwima. Każda zwrotka kończy się dupą.

Prędzej jest to satyra na tych, co uprawiają grafomanię zasłaniając się, że "piszą sercem"

Jakby nie można było pisać dobrze i z sercem.

A jakie teorie mają! Jacy są świetni, a puszczyk be, bo im bezlitośnie błędy poetyckie wytyka!

Amen.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Przyjemny wiersz. Kiedyś miałem dryg do rymów, ale jakoś mi przeszło.
    • Gdy będę zasypiał zdmuchnij z włosów ptaki Omieć rączką swoją myśli nieborakie Uśnij oczy moje w głębię się zanurzą Odczaruj powoje co me myśli burzą Wyrwij korzeń z głowy rozpal rozum iskrą Upuść na mnie wrzosy poezją rozbłysną. Pocałuj mnie w usta zagryź wargi swoje W piąstce ściśnij prochy odsącz soki moje Ponad głowę podrzuć co ze mnie zostało W trawie ukryj dłonie wrośnij w brzozę białą Całą sobą poczuj drzewo rozedrgane Dusze zawirują ponad naszym gajem. Samotność Cię straszy całą bezwzględnością Nie miej na nią czasu zajmij się miłością Bo choć niepozorna jest ta Pani duszy Oddaj jej marzenie to kamień rozkruszy Zawezwij ptaszęta ukwieć nimi włosy Wstąp na nasze pole... widzisz sianokosy?!    
    • Dla mnie poezja bez rymów jak muzyka bez melodii, więc wiem, że taka jest, ale nie czytam i nie słucham. Pozdrawiam
    • Smutne, ale jak to jest, że mimo wszystko, w Polsce dzieje się lepiej, niż u wszystkich państw dookoła, oprócz Niemiec, ale to raczej na ich zachodzie. Czesi, zwłaszcza Węgrzy i Słowacy zostali w tyle i nam zazdroszczą. Zdanie, że Polska udaje, że jest państwem jest bardzo niesprawiedliwe, bo nigdy w historii naszej długiej, w Polsce nie żyło się lepiej, nie było nowocześniejszej gospodarki i niższego bezrobocia, a stało się to w jednym pokoleniu. Jednym z przyczyn jest pompowanie złych wiadomości, które się sprzedają najlepiej, a których taki obraz powstaje. Nikogo nie interesuje to, że powstało 10 fabryk, a tylko to, że jedna padła, z czego wniosek - nie ma przemysłu. Nawet to, ze Robert Lewandowski był najlepszym strzelcem w najlepszych klubach wywołało jedynie falę hejtu i zawiści. Jest wiele zła, spowodowanych w dużej mierze powszechnym alkoholizmem i innymi używkami, ale też frustracją powodowaną ogromnymi oczekiwaniami, niemożliwymi do szybkiego osiągnięcia. Marazm i beznadzieja były za komuny, za której w ostatnich jej 10 latach doszło do bankructwa państwa, tak więc zaczynaliśmy transformację bez kapitału z węglem, jako najważniejszym produktem eksportowym. Teraz jest inaczej i szkoda że wielu tego nie widzi.  Pozdrawiam
    • @Groschek Pierwszy raz skumałam Twój wiersz. Nie wiem, kto bardziej się postarał, Ty czy ja :)  Jest chaotyczny i piękny jak sen dziecka, które widziało za dużo bajek. Wszystkie te bajki znam – i chętnie ich słucham do dziś, bo czegoś uczą. Dziękuję.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...