W sadzie

[Jo Shakti]

W sadzie

W sadzie wieczorami świerszcze koncertują,
Pod starą jabłonią młodzi się całują.
Wiatr czarne chmury po niebie przegania,
Chłopak napiera, dziewczyna się wzbrania.
Nic nie jest pewne, może gwiazda spadnie.
Czy on ją kocha, tego nikt nie zgadnie.
Opiera się więc namiętnym namowom
Lecz jak tu nie wierzyć jego czułym słowom,
Co o miłości prawią bez ustanku.
Która nie marzy o takim kochanku?
Jednak dziewczyna wyczuwa kłopoty
I prędko odrzuca niechciane zaloty.
Żegnać się zamierza, jutro na pewno tu wróci
Lecz teraz serce z rozumem się kłóci...

 

Nie pomogły prośby i rozpaczy łzy...
Oddech nierówny rozwiał dziecięce sny.

 

Toczy się księżyc w srebrnej poświacie,
Ból ściska serce jakiego nie znacie.

Miłosne uniesienia, młodzieńcze zaloty,

Czułych słów kilka, zachwyty, pieszczoty...

Powiecie: sama tego chciała. 

Bawiła się ogniem, z losem igrała...

 

Edytowane 13 Kwietnia 2021 przez Jo Shakti (wyświetl historię edycji)

[Jo Shakti]

Dzięki;)

[corival]

@Jo Shakti Tak, cóż... życiowa sprawa. Rozsądek jak widać powyżej tym razem nie zwyciężył :)

[Jo Shakti]

Bywa... zasłyszane historie... że pierwszy raz nie zawsze jest doskonały ;) pozdrawiam 

[corival]

@Jo Shakti Bez wątpienia :) Pozdrawiam wzajemnie :)