Wyprawa życia

[BPW]

Idę na wyprawę życia,

A Śmierć drogę moją czasem zasłania.

Idę przez niziny,

Sprzyjają moim decyzjom.

Idę przez przełęcze,

Cel mi przysłania niechęć.

Wspinam się na górę trudności,

Ale wiem że wejdę wyżej.

Przestaje iść,

Do celu dotarłem.

Starzeje się,

Moją twarz zmarszczki ogarniają.

Serce powolniej bić zaczyna,

Bo nie ma dla kogo.

Umieram,

Widzę drogę świetlistą.

Idę nową drogą,

A tam wspomnienia widzę.

Krocząc dalej,

Widzę cel śmierci mojej.

Żyć godnie,

A godnie zapamiętają.

[sam_i_swoi]

a rzeczywistość rozczaruje kto "stworzył" dobrych - źli ludzie, więc suma sprawdzona - ludzka dobroć jest wyceniona!

[sam_i_swoi]

@Marcin wykombinuj ;)

pionek na linię przemiany szach  - czy nową królową mamy?

[sam_i_swoi]

@Marcin do Twoich 1001 wierszy? w życiu, wiersz daje "dobrą radę" na koniec życia?

Żyć godnie,

A godnie zapamiętają.

---Bo nie ma dla kogo.

a nie żyłem godnie i godnie zapamiętają - bo miałem dla kogo

[Waldemar_Talar_Talar]

Witam - warto żyć to fakt - podoba mi sie - 

                                                                         Pozdr. serdecznie.