Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano (edytowane)

Znów się to dzieje!

Jak pies ogrodnika,
jak głupie zwierzę.
Nie umie odpuścić,
kości zakopać,
bo ktoś dosięgnie...
Z ziemi wygrzebie
i precz zabierze.

Słowo się rzekło?
Z rąk wypuść!
Tego żeś chciała!
A teraz?
Czym?
Czym znów tak gnana?

Pędzi
w zły płomień,
na ślepo
jak gołąb,
Gdy nad nim sokół.
Ogień
poparzy nie ją,
lecz wszystkich wokół.

 

06.04.2021

Edytowane przez siachna (wyświetl historię edycji)
Opublikowano

@GrumpyElf czasem warto, czasem nie. Skąd wiadomo, że teraz akurat warto odpuścić, a innym razem warto walczyć? Moje ulubione: czas pokaże.

Dziękuję bardzo! Nie napisałam: wyrzuciłam to z siebie

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

uwielbiam to forum. Wszystko, co obserwuję, co mnie boli lub co ludzie robią mogę tu z siebie zwymiotować (że tak to ohydnie ujmę).

Opublikowano

@siachna Myślę, że świadomość, że to, w co się pędzi, to ogień - to już połowa sukcesu.

Dobry wiersz, bardzo dynamiczny. W pierwszej chwili miałem myśl, że niepotrzebnie tekst jest tak rozstrzelony, bo nie jestem fanem takiego układania wierszy, ale myślę jednak, że to właśnie dobrze mu zrobiło i nadało tej dynamiki. Pozbyłbym się tylko wielokropków. Z tego, co zaobserwowałem, są chętnie używane w "amatorskich" wierszach, a w moim odczuciu dodają tylko tej "amatorskości" - i niczego poza tym. Niemniej proszę mieć na uwadze, że mówię wyłącznie o moim subiektywnym odczuciu ;)

Pozdrawiam!

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Witaj - cieszy mnie że poruszył - czyli zdał egzamin - dziękuje -                                                                                                               Pzdr.   Witaj - fajnie że ładnie - dziękuje -                                                                 Pzdr.                                                                  Witam - miło mi że obraz czytelny i emocjonalny - dziękuje  -                                                                                                          Pzdr.  Witaj - tak wyszło - a z tym blaskiem może masz racje - dzięki że czytasz -                                                                                                       Pzdr.                                            Witaj - ano taka jest - ale jest miła -                                                                 Pzdr.serdecznie. Witam -    Witaj - masz rację  - czasem trzeba bo można poczuć ulgę odnaleźć się -                                                                                                               Pzdr.serdecznie. @Kwiatuszek - @Posem - @Simon Tracy - @huzarc - dziękuje - 
    • Ale możesz poruszyć emocjonalnie czytającego:). Pozdrowienia
    • Kończy się jesień, przychodzi zima, Brunatne liście pod dębem gniją, Smutny patrzę mokrymi oczyma – Jakiego wyroku i winą czyją?   Żegnam dzień szary, a jutro: Zimne powietrze, deszczowo, Znów dzień szary, i smutno – Choćby jedno pocieszyło słowo.   Kończy się jesień, przychodzi zima, Asfalt od deszczu odbija światło, Łez nieba więcej wytrzyma – Mnie nie przychodzi to łatwo.   Z spuszczoną głową przez ulicę, Powłócząc ciężkimi nogami, Betonu krążki i kroki liczę – Sam ze sobą, godzinami.   Kończy się jesień, przychodzi zima, Mokre powietrze przenika do głębi, Smutek serce gorące zatrzyma – Nie słychać gruchotu gołębi.   Dzień szary, smutek i nędza, Na strunie duszy rozpacz zagrała, W melancholii świat zapędza – Nadzieja nie przetrwała.   Kończy się jesień, przychodzi zima, Nie policzę, ile złego przybyło, Dobro już się mnie nie ima – Serce smutne z bólu zawyło.   Zgubiona nadzieja, szklane oczy, Dni krótkie, noce nieprzespane, Życie jak kamień się toczy – Myśli szarością posypane.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...