Księżyc

[Leszczym]

 

Przez lufcik poszarzałej ściany

księżyc zakradał się poświatą

w pomieszczeniu dwóch hakerów

godzinami wkradało się na konto

 

Księżyc był oszustem

 

Na skraju lasu, w niby parku

mająca się ku sobie miła para

wzajemnie się komplementowała

zmierzając rękami w przeplatankę

 

Księżyc był czułością

 

Pokojowym oknem promień

rozświetlał twarz młodego aniołka

syna, któremu mama troskliwie

tłumaczyła matematyczne zadania

 

Księżyc był rodzicem

 

Późną porą dwóch nieokrzesanych

mężczyzn zasadzało się na kiosk

a ten trzeci trwał na czatach

przejmująco ciemno, błysk poświaty

 

Księżyc był złodziejem

 

Mąż Piotrek i żona Aldona

spacerowali plażą przytuleni

promyk padał na ich dłonie

splecione niczym dwie obrączki

 

Księżyc był miłością

 

Dziwny pan w ciemnym prochowcu

dziwną porą, w dziwnym miejscu

przypadkowej kobiecie na ławce

pokazał czego nie trzeba pokazać

 

Księżyc był zbereźny

 

Krystian bardzo lubił kolegę

a ten wyznał mu w przejęciu

fizyczną miłość niezmierną

do niczego nie doszło, dalej się lubili

 

Księżyc był tolerancją

 

Pewien pan stracił na giełdzie

rachunek zawinął się do zera

późną wieczorową porą monitor

z trzaskiem wylądował za oknem

 

Księżyc był złością

 

Znany pisarz o drugiej w nocy

usiadł przy piątym rozdziale

zmieniał, układał, pisał i napisał

o uczuciach, czynach, faktach

 

Księżyc był natchnieniem

 

Gdy usłyszała postawioną tezę

spojrzała zupełnie beznamiętnie

wzruszyła nieznacznie ramionami

zmarszczył się tylko materiał

 

Księżyc był obojętnością

 

Baczny astronom nastawił lunetę

na podpórce trójnoga w czerń

regulował, grubą brwią poruszył

pokochał bystre oko teleskopu

 

Księżyc był wszystkim.

Edytowane 24 Marca 2021 przez Leszczym (wyświetl historię edycji)