Tradycja

[Dekaos Dondi]

są chwile jasne jak słońce

szczęśliwych dni początek

 

krople rosy strumienie ożywcze

każde złe słowo znośniejsze

jakoś mniej przykre

 

wykrzyczeć każe pochmurny dzień

e tam spoko

nie jest tak źle

 

lecz chichot losu

dźwigać zmusza przeznaczenie

wtedy bywa że łatwo nie jest

żądać od siebie tak wiele

 

celebrować chwile istotne

gdy czasu paciorki wciąż przesuwane

jakby chciały o czymś przypomnieć

 

to taka tradycja

zazwyczaj

[Justyna Adamczewska]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Zakończenie zaskakujące. O tych paciorkach dość oklepane, jednak prawdziwe. W ogóle wiersz b. oczywisty, ale czasami ta "oczywistość" potrzebna tak, jak normalność. Pozdr. J.A.