Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Alkomat


Rekomendowane odpowiedzi

W ilu procentach zaczynasz być sobą?
pytanie chce odpowiedzi
przychodzi pragnienie, gasisz je falą
tego co w głębinach siedzi
Trzeba być mistrzem by umieć surfować
zgrabnie po szczytach spienionych
więc jeśli próbujesz a to jest tsunami
na starcie już jesteś skończony
W ilu procentach przestajesz odczuwać?
że Ty jakby ręką dotknięty Pabla
toniesz w sześcianie, wbrew prawom wszelakim
jesteś jak z Awinionu ‎panna
W lustrzanym odbiciu jak trwałość pamięci
nie można ująć już trafniej tego
wszystko topnieje, jak plaster sera
i proszę, nie pytaj "jakiego?"!
W ilu procentach, gdy dzwony znów biją
niedosłuch-transparent łopocze na słowa
wciąż z gwiazdą na czole jak córka Asnyka
majaczy Twa baśń tęczowa

Edytowane przez Nomada (wyświetl historię edycji)
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

@Nomada

 

Podoba mi się takie ujęcie delirki, trochę po młodopolsku, rytmicznie i prostodusznie. 

Jeno w pewnym miejscu odczuwam zgrzyt w związku z interpunkcją:

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

ja bym tu albo wstawiła przecinek po "pytaj" i zostawiła na końcu sam wykrzyknik, 

albo wzięła "jakiego?" w cudzysłów wraz z pytajnikiem i wykrzyknik wstawiła za  farfoclami ;)

Ale to w zasadzie tylko tyle ;)

 

Pozdrawiam, 

 

D. 

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

@Deonix_

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Bardzo trafna uwaga, miałem dylemat jak to ogarnąć ale od czego ma się współosadzonych ;) Dziękuję bardzo, poprawiam i pozdrawiam.

Raczej nie chodzi mi o fizyczne konsekwencje picia, a delirka do takich należy, a bardziej o zmiany osobowościowe, zaburzenia.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

To Twoja pierwotna myśl przewodnia ;) Ale - jak dla mnie- konsekwencje fizyczne i psychiczne trudno jest w nałogu oddzielić grubą kreską, choć ludzie lubią sobie wszystko porządkować. U podłoża skutków psychicznych leżą fizyczne przyczyny. Odwrotnie też może być. W Twoim wierszu znalazłam obraz człowieka przebodźcowanego, który ucieka w alkohol, w letarg, który co prawda uśmierza w jakiś sposób jego cierpienie i go uspokaja, ale odbiera szansę na samorealizację. 

 

D. 

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Dziękuję bardzo, wiele radości mi sprawiasz. Poprzedni wiersz udało mi się, niestety nieporadnie wykasować. Nie wiem, czy administratorzy będą go w stanie przywrócić, prosiłem o to. Pozdrawiam 

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Tak jest, niestety. To bardzo ciężka i podstępna choroba, nie ogląda się na wiek, IQ, klasy czy warstwy społeczne. Chwila nieuwagi plus kilka czynników zewnętrznych i może się zrobić nieuleczalnie. To przykre.

Pozdrawiam Gosławo

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      "Okazuje się bowiem, że byliśmy fałszywymi świadkami Boga, skoro umarli nie zmartwychwstaną, przeciwko Bogu świadczyliśmy, że z martwych wskrzesił Chrystusa"  Jest mnóstwo świadectw nawet od tych po tamtej stronie. Przeżywamy tyle zdarzeń, że nie da się zamknąć oczu i zakryć uszy powtarzając "Chrystus nie zmartwychwstał"  Pozdrawiam       @viola arvensis dzięki :)))
    • @Poezja to życie +-
    • i ty to wiesz i ja to wiem  każdy w twych słowach widzi co chce   pragniesz usunąć wszelkie podteksty niech słowo tylko sens swój znaczy lecz zmienią wszystko jedynym gestem myśli odwrócą i przeinaczą :)
    • @Marek.zak1 Ależ oczywiście Szanowny Marku, osobiście jesień uwielbiam i prawie codziennie zaliczam pobliski park (ca 200m od mojego domu) i przy okazji robię zdjęcia (wczoraj też była sesja zdjęciowa- jedno ze zdjęć poniżej). I mimo względnie dobrego zdrowia perspektyw dla siebie nie widzę. Jeszcze do niedawna pisanie wierszy i zbieranie je do tomików było moją pasją, teraz wena odleciała i za Chiny nie chce wrócić - tutaj zamieszczam starocie. Żadne spotkania towarzyskie, żadne bawienie wnucząt - a mam już prawnuczkę, mnie nie interesi. Regularnie, bo 2 razy w tygodniu - już od ponad 7 lat - bywam nad skrawkiem milczącej połaci. Dziękuję serdecznie za komentarz prawdziwy, ale nie dla mnie. Pozdrawiam.    

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      @aff   Dziękuję za komentarz i ślad sercowy. Pozdrawiam również.      
    • To poczucie bezpieczeństwa. Niczym reklama funduszu emerytalnego, piękna. Nam wiadomo, że nieosiągalna przy obecnych tendencjach co do dzietności i długości życia. Pzdr 

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...