Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Paradoks zazdrości


Rekomendowane odpowiedzi

 

zajrzała ukradkiem przez ramię

a tam nic nie było

nie wierzyła w to w tym ogóle

 

przewertowała historię gadu-gadu

ujrzała nieznaczne słowa

z tylko przyjacielem

 

kochała trudną miłością

kochać musiała

 

jej ofiarą padł telefon

smsy, rejestry połączeń

nie ma jak dociec odpowiedzi

 

podsłuch i kamerka

nie nagrały niecnoty

toż to elektroniczny błąd

 

nie umiała nie kochać

objęła miłością ciaśniej i ciaśniej

 

podejrzała Krysię i Zosię

owszem były i bywały

tamtą porą spały samotnie

 

Usłyszysz:

spalam się, spalam się, spalam się

 

ujawniła się wartkim potokiem

zmyślnych chybił zarzutów

cóż talerz stłukł obiad

 

nastąpiło pytanie o kochanie

bądź dobry i jedenasty raz

powiedz I love you awanturze

 

oj tak, kochała, kochała

tlenu co najmniej

 

przyznaj się byłeś z nią

spędzaliście czas w pracy

wyraź, że o niej ten wiersz

 

Odpowiesz:

nie, nie, nie, nie, nie …

Nie kocham Cię!!!

 

 

Inspiracja Gosława i Szept Wiatru;)) Thx.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

@Leszczym Ech, chorobliwa zazdrość niszcząca miłość, o którą tak walczy. Historia stara jak świat. A w dobie internetu i komórek to już właściwie choroba społeczna.

Wiersz może niespecjalnie w moim guście, ale doceniam podjęcie ważnego tematu.

Pozdrawiam serdecznie ;)

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

  • 2 tygodnie później...

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Jakie to fajne, że inspirują poetów wiersze innych poetów. 

 

kochała trudną miłością

kochać musiała. No taka przymusowa miłość jest zawsze trudna. Wrócę jeszcze, gdy zapoznam się z wierszami Gosławy i Szeptu Wiatru. Tylko nie znam tytułów. Dobrej nocy. 

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @hania kluseczka śmierci nie ma, to iluzja :)
    • Leżę w mym łóżku, myśląc nad życiem, I myślę nad swoim małym odkryciem, Przed oczami mrok, widzę pustki, ciemność, Me uszy pięści tej muzyki senność.   Leżę, słucham, papieros w mym ręku, Każdy żyje w tym ogromnym lęku, Nie mają pojęcia o życiu, sensie, Żyją bezwiednie w wielkim procesie.   Sensem jest nauka, rozwój duchowy, Reinkarnacja, dobroć, uczuciowy, Życie to przygoda, a nie problemy, Walcz z nimi, nie damy się systemy.   Brak zgiełku i państw, jedna ów planeta, Brak wojen, konfliktów, oto jest skrzeta, Wszyscy szczęśliwi, żyjący symbiozą Kochający się swoją wspólną wizją.   Zakończmy ten chaos, bądźmy dobrymi, Stańmy się w końcu ludźmi mądrymi, Karma i Wszechświat, to mocno doceni, Finalnie z pewnością coś się zmieni.   Bądź lepszy i lepszy dnia kolejnego, Wyjdziesz tym na człowieka szczęśliwego, Kochaj ludzi, zwierząt urok wspaniały,  Doceniaj piękno, a nie świat nędzniały.   Na końcu dowiesz się, że było warto, Idąc do światła, dumnie, nieodparto, Poczujesz błogość, piękno wzruszające, Ujrzysz blask, miłość, szczęście chwytające.        
    • dlaczego tak szybko więdną kwiaty szarością popiołu w źrenicach zbłąkanych   każde spojrzenie kłuje i rani   w zaułkach co łzami zroszone jak bańki mydlane pęka nadzieja   gdy trudno życie do kupy pozbierać   a jednak   dopóki na łące kwiatów zostało a śpiew skowronka słychać pod niebem jakoś tam drepce los człowieczy z sensem bez sensu sam czasem nie wie   kiedyś znowu pobiegniesz na łąkę nie za daleko nie za blisko wtedy w blasku świtu lśnienia   nigdy nie zwiędną tobą zakwitną
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      chyba powinno być 'ich' (?)   ze słowami bywa różnie, jednym zaciemniają i tak już ciemny obraz, innych poruszają, chociaż są kłamliwe, ale są i tacy: kturyh  jusz nic nie wzrósza   a z różą jest jak z wróblem w garści i widać i czuć i miło było dostać                                                        ;)
    • Zadowolony? Tutaj dziurę wierć - Myślę o ciele, Gdyż wszystko legło, co miało nadzieję! Komnata czeka – w dół dwa metry ćwierć. Zostało jeno objąć zimną śmierć!
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...