List ze wspomnień

[Dawid Rzeszutek]

List ze wspomnień

W odbiciu oczu ogrodach
Gdzie przystań jest kwiatów
Na srebrnych luster wodach
Skąd bije mądrość światów

Trwa to czego już nie minę
Jak pulsu krwi czy róży soku 
Lecz to ja, nie czas, czuję winę
Bo zatonąłem w twoim uroku

Bo usta co są mi serca wiśnią 
Tą mi pierwszą i też finalną 
Dzisiaj na nowo się mi śnią
I pieczęcią mą będą sakralną 

Bo nie pamiętam już żywota
Choć ich tak wiele tu znam 
By nigdy nie płonęła ochota
Mieć ciebie tu w cieniu bram

Ale skrzypiące łzy rozstania
Na partyturze smutku skryte
O nocy siłach i woli świtania
Ukażą dni samotnie przebyte

I choć to trudno jest pamiętać 
Gdy zamiecie tory losu mącą 
A rozłąka nie przestaje pętać 
To jesteś muzą, tą los wiodaca

Tylko czekać mi dziś pozostaje 
Finału dni,  rozstania patronów 
Bo oczekujesz gdzie się udaję 
Tam, gdzie nie brak Ci ukłonów

autor: Dawid Rzeszutek

[Gość]

Jakie to jest cudownie staromodne! Pięknie by brzmiało zaśpiewane przy takim typowo średniowiecznym akompaniamencie :D

[Marek.zak1]

Ładnie napisane, ale warto, msz. popracować nad liczbą głosek, średniówką i literówkami. Pozdrawiam