we mgle wszystkich możliwych przyszłości kłaniają się epoki

[MIROSŁAW C.]

 

w rozrzedzonym powietrzu
z cylindra iluzjonisty
musisz nauczyć się chodzić
poza granice przyzwyczajeń
tak
aby nie było cię widać

 

zmierzch
wypełnia puste chodniki
na ulicach pełnych zaułków
i niespodziewanych przejść
skracając ich perspektywę
jak historię
o dawno przewidzianym wyniku

 

uzmysłów to sobie
stary świat runął
z prawdziwie piekielnym łoskotem
a wiatr zdmuchuje z bruków

 

nieprześnione sny




 

[WarszawiAnka]

Rozumiem, że Peel snuje refleksje nad naszą obecną rzeczywistościa. 

Jednak wiersz pozostawia przestrzeń dla różnych interpretacji.

 

Pozdrawiam

 

 

[MIROSŁAW C.]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

I to mnie cieszy. 

Dziękuję za komentarz.

@Dag Człowiek, między matrixem a bogiem jedynym prawdziwym wiecznie żywym. Pięć zmysłów to za mało aby to ogarnąć. 

Dziękuję za komentarz. 

[Gość Radosław]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Kapitalna strofa. Jej wymowa w połączeniu z ostatnim wersem. W zasadzie dla mnie to już kompletny wiersz. 

 

Po resztę wrócę później. 

 

Widać, że peel coś przeżył. 

 

Pozdrawiam.