Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Zbieracz poranny 

 

okruchy zbieram 
wstając
jeszcze ciemno 
trochę księżycowego 
blasku 
mleka rozscielonrgo 
nad łąką 
drobiny ciszy ...
szyba 
ma twarz 
Mą 
nieco bladą 
nie wiedziałem 
że można się 
tak ..
najeść do syta 
okruchami.
jeszcze 12 koszy 
ułomków dla 
spragnionych 
zostało
okruchy piękna
czasu ,życia..mego 
rozdaję ...
okruchy 
... szczęścia ..
tak małe ..
wzruszenia 
doskonałe. 
Umierają 
Zawiedzione 
gdy z nikim.
niepodzielone...

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...