Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Gość

Rekomendowane odpowiedzi


dla dobra niebytu mojego - pamiętaj
za żadne skarby nie ufaj oczom
na pokuszenie wodzą rozsądek
gdy się niebiesko migdalą z tęsknotą

cokolwiek widzieć ci rozkazały
uśmiech mój smutny z oddali - nieprawda
a ta koszula w pasie związana
przysięgam - nie mam jej już od dawna

uwierz na słowo jak wierzysz sobie
że nie mój cień się lał na chodniku
a oczy ukarz za podłe łgarstwo
nie pozwól kłamcom wyschnąć do świtu

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Wiersz ciekawy, ale chyba nie powstrzyma mnie, żeby w oczy nie spojrzeć,

bo to jednak tam ukrywa się sedno. A propos kłamstwa - jedno małe, ale ciekawe "kłamstewko' jest też w wierszu,

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

które wymownie "podkreśla" tę niewiarygodność oczu. Świetnie ująłeś to "migdalenie" (i kolor) z niebieską naiwnością.

Od siebie dodam, że ten kolorek często przybiera nawet różową barwę ;)

Pozdrawiam.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

@Sylwester_Lasota Żyjemy w czasach, w których nawet prawda jest względna. Przywyknij

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

@Marek.zak1 Czy nie wszyscy - tego zweryfikować się nie da. Na hasło "kto nigdy nie skłamał, niech pierwszy rzuci kamieniem" raczej się do tego kamienia nikt nie będzie od razu wyrywał. Zawsze coś tam się znajdzie. Choćby zatajenie prawdy - to też w pewnym sensie kłamstwo.

Bardzo dziękuję za odwiedziny!

@bazgrolamentoo No! Albo kłamstwo dla dobra drugiej osoby - to też loteria, bo nigdy do końca nie wiadomo, czy okłamywany nie poczuje się tym jednak skrzywdzony.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...