Rozwód po polsku

[stanislawa zak]

odwróceni
zagniewani
z kolekcją zgrzytów
piszą
zażalenie do Pana Boga

samotni
odwróceni
jak dzień miniony
nie umieją marzeń
tworzyć


odlatują z niedomówień
pełnymi portfelami
odwróceni
nierozłączni
jak cień

łyżką dziegdziu
ważą byt swój
taki "moisto- swoisty"
las rzeczy

kroplą przepychu złamani
do siebie zwróceni plecami

[stanislawa zak]

Włodku! zapożyczyłam słownictwo od Ciebie, to w cudzysłowiu-(e)?czy to wielki grzech ? jeśli tak zwracam! tylko sygnał daj .senna trzezwo eska.pozdr.

[Vera_Ikon]

Generalnie... Bardzo fajnie :)
Chociaż przyda się jeszcze nad nim popracować.
W drugiej strofie dratsycznie zmienia się rytm.
Rymy... myślę, że trzeba dopracować, albo się ich pozbyć... Bo coś się troszkę gryzie.
Jedno Ci trzeba przyznać: masz nieziemskie pomysły. Uwielbiam lewitować w twoich klimatach.
Będę obserwować to stworzenie, bo zdaje mi się, że po dopracowaniu i demiurg by się go niepowstydził.
Metafory... metafory... mniam!

[Włodzimierz Nabkowski]

wiersz fajny i naprawdę miło mi, że coś włodkowego się w nim pojawiło :)))

[stanislawa zak]

no ciekawe czy udało się, porawek dokonałam ,pozdrawiam ,prawdę mówiąc też mi coś zgrzytało ale myślałam...