Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

życie

Monika_Manta
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

Monika_Manta

Monika_Manta

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

Życie ...
Żałosna chwila w wieczności, otaczającej wiotkie ludzkie ciała.
Spadając w otchłań, każde z nich uderza o trudy dnia codziennego...
Jednym, udaje się je omijać, jakby złapali za wodze wieczności, jednak nie dzielą się tym z innymi. Człowiek, istota rozumna, ale jakże egoistyczna, nie pomoże innym... jednak gdy minie zaledwie chwilka, okaże się, że lejce które trzymał w ręce nagle zniknęły...
I znów, pomimo różowych barw wokoło, ktoś załkał... jednak nie jest to płacz smutku czy żalu, ale wielkiej rozpaczy i świadomości przegranej.
Teraz łkająca dusza, w niepotrzebnym i zawadzającym jej ciele wie co straciła, wie też, czym tak naprawdę jest życie...
Życie...
Chwila zapomnienia, jednak ile znacząca ...
Każda sekunda, minuta, godzina... dołączona do dnia, miesiąca bądź roku tworzy nieskończony ciąg nic nie znaczących liczb... a może...
Człowiek, istota rozumna, ale jakże naiwna, uważa że to coś ważnego... zakłada na lewą rękę zegarek... ma nadzieje, że czas zatrzyma się w miejscu... ale nie wie że to nic nie da, że czas pomimo tego, że tak twierdzimy, nie istnieje... i znów słyszymy łkanie... tym razem, żałosne, lecz ciche...
Kolejna bezmyślna dusza twierdzi, że czas leciał za szybko, że brakło jej czasu... ale przecież go nie ma... było tylko życie...
Życie...
Rutyna, a przynajmniej tak postrzegana przez niezbyt zorientowane dwunożne istoty, o śniadej cerze i niby mądrych oczach... A jednak, pomimo wielu podobieństw każdy dzień jest inny... Ale coś zaburzyło spokój i prawo życia... człowiek
Człowiek, po raz kolejny zniszczył to, co miało być wieczne
Tylko różowa otchłań dla naszych dusz nie przeminie, bo w niej nikt nie wie co się dzieje... w niej nikt nie jest sobą.
Niewiadomo jednak, kto przyczynił się do tego, by ludzie wszystko chcieli poprawiać, a tak naprawdę niszczyli... jest jeden główny podejrzany...
ŻYCIE...

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Poezja to życie
      2026

      Przez Poezja to życie · Opublikowano

      Zatracenie    Spełnienie    Uwielbienie    Czyste sumienie    A na nowy rok?   Tylko jedno marzenie    O miłości, która góry przenosi   I daje wiatr w żagle...    
    • KOBIETA
      Sweet Corvette …

      Przez KOBIETA · Opublikowano

      Prowadzisz mnie gładko przez rozświetlone miasto. Ty i ja na tylnym siedzeniu w szampańskiej czerwieni zlizuję brokat z twoich ust. Dzisiaj tankujemy do pełna.!  Wyczuwam podniecającą nieśmiałość, oddaję kluczyki  dwa tysiące porywających koni pod maską.   Na drodze dwadzieścia sześć, prosto przed siebie.!      ;)    Szczęśliwego Nowego Roku.!                 
    • wsliwka
      Urwis

      Przez wsliwka · Opublikowano

      Jeden po drugim rwę płatki stokrotki. Zdaje mi się, że sama nic nie powiesz. Trzeci po czwartym rwę stokrotki płatki. Zza horyzontu wyjawia się człowiek, Wygląda tak obco jak ja - ujadam. On zaś przemawia moim, ludzkim głosem. Rysuje się w jego słowach obawa. Zakładam opaskę na śpiące oczy.   Stokrotki płatki spadają na ziemię Coraz to wolniej, im bliżej do końca. Ta rozjeżdża się w nogach - kuleje, Rozchwiana iskrami mdlejącego słońca. I o wszystkim chce mi się zapominać. Nie jestem pewny czy cię oskarżyłem, (siódmy po ósmym płat stokrotki zrywam), Czy chwilę temu nazwałem cię kurwą.   Stanąłem z kwiatem obdartym ze skóry Przed miejscem, które leżało odłogiem. Nic nie znaczy jego sąd ostateczny. Liczyć skończyłem w procesu połowie. Zjednoczył się z nim w swoim obszarpaństwie. Zaczął wtem tłuc w mojej klatce piersiowej. Zapytałem go - jak zabić Goliata? Odrzekł, że nic się nigdy nie wyjaśni.

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • truesirex
      Niechęć w emocjach

      Przez truesirex · Opublikowano

      Twarze dwunastu wyrazów nie uśmiechają się z prawdą
    • zawierszowana
      Gdybam

      Przez zawierszowana · Opublikowano

      A gdyby?   Gdyby nie bylo mnie na tym świecie? Gdybym nie powstala w tej jednej kobiecie?   Gdybym sie nigdy nie urodzila, Byloby lepiej?   Zdecydowalaby o tym moja rodzina.   A gdybym tych rzeczy nie zrobila? Gdybym temu zaradzila   Gdybym zrezygnowala ze zla tego Gdybym wiedziala co robi mi to strasznego…   Lecz nie wiem, A gdybym wiedziala?

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...