Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Honorowy świst kul

Dawid Rzeszutek
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

Dawid Rzeszutek

Dawid Rzeszutek

Opublikowano
Opublikowano

Honorowy świst kul


Najjaśniejsza ta iskra i krwi plama
Tkwią w wierszach pisanych raną 
Gdy trwa w sercu życiowy dramat
Gdy wolność swą masz odebraną  


Ale wojny końca wciąż nie widać 
A łzy upadłe w tych róż obłokach
Dziś zbyt suche się mogą wydać
Po mego serca i spustu wyrokach


Nie masz ani łez, ani wieczności 
Ty co zdradzasz świętości prawa
A wyroki orła dla ojczyzny miłości   
Jak was krwią zalały sądu brawa


I krzywdy przeklęte ozdobią pąki 
Grobów nieme ociężałe płaszcze
Gdzie stróżami są bandyci pająki 
A dusz zdrajców piekieł paszcze


Bo tylko z białą szarfą niewinności 
Z twarzą szczerą i miłością płonącą 
Próbę śmiertelną wygrasz prawości
Zostaniesz ceną ojczyznę zdobiącą  

4

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • KOBIETA
      Kraina bez dróg …

      Przez KOBIETA · Opublikowano

      Wyśniłam tej nocy zmysłową iluzję. Cofając smak odtwarzam czas zapamiętanych ran.   Plączą się serpentyny dróg  w krainie rozmytych snów, jest tylko czerń i biel.!   Ostatni raz przygryzam usta do krwi, wygładzając załamania czerwieni  niespełnionej sukienki.   Odkładając na półkę… Delikatnie zamykam drzwi.                              
    • violetta
      Święci od mydła i cudu

      Przez violetta · Opublikowano

      @Migrena w przelocie:)
    • Simon Tracy
      Bratni stos

      Przez Simon Tracy · Opublikowano

      Rozkazałem odnaleźć i ściągnąć tu Twoje ciało. Wygraliśmy bitwę a przegraliśmy wojnę. Leżysz na stosie tak cichy i blady. Bracie! Weź i mój topór w odmety, świętego, ofiarnego ognia. Zabierz go do Asgardu. Trenuj nim pod okiem Bogów aż do dnia ostatecznej bitwy. Wiernie będzie Ci służył. Dziś ścieżek przeznaczenia nie prostują Bogowie. A w wojnie nie szukaj honoru ani wiecznej chwały. Wróg nie stanie z Tobą oko w oko w szranki. Zabije bez chwili zwątpienia, dronem czy samolotem. Wiem jak samotny tam będziesz Bracie. Po kolejnej bitwie, zapewne dołączę do Ciebie. Duch mój pod bramy Asgardu podejdzie. Mój czas także do końca się zbliżył. A jeśli widzą mą żałobę i żal. Niech stwierdzą zgodnie, że to jeszcze nie czas. I niech zwrócą iskrę życia w Twe piersi i oczy.   Runy i gwiazdy są nam przychylne i łaskawe. Twoja dusza wraca przez mroki Helheimu. Żagiew dla stosu, zamienimy w miecz z zaklętą potęga ojców. Żagiew śmierć i proch. Miecz nieśmiertelność i władze wróży. Cóż oprócz łez i ryku żałości, może wyjść z mojego serca środka. Czas pożegnać ten świat. Złamać i spalić tarczę z zaklętą w niej siłą, mądrością i honorem. W agonii trwającego Ragnaroku. Spłonąć jak krzak. Dzikiej, białej róży.
    • obywatel
      Publiczna egzekucja

      Przez obywatel · Opublikowano

      Straż pożarna odjechała  Miejska zobojętniająco Koniec z ciepłymi kluchami To był bar, łyżki na łańcuchu   Widelca nie uświadczysz A łyżeczka pozostała w sferze Niebieskich ptaków  Na noże wszedł kolekcjoner   Wykałaczki zakazane Resztki miały pozostać nietknięte  Próchnica zrobić spustoszenie  I prawie wyszło gdyby nie covit   Pies, który pożarł kiełbasę             
    • sisy89
      blednące obrazy

      Przez sisy89 · Opublikowano

      @Migrena cieszę się i bardzo dziękuję :)

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...