Honorowy świst kul

[Dawid Rzeszutek]

Honorowy świst kul

Najjaśniejsza ta iskra i krwi plama
Tkwią w wierszach pisanych raną 
Gdy trwa w sercu życiowy dramat
Gdy wolność swą masz odebraną  

Ale wojny końca wciąż nie widać 
A łzy upadłe w tych róż obłokach
Dziś zbyt suche się mogą wydać
Po mego serca i spustu wyrokach

Nie masz ani łez, ani wieczności 
Ty co zdradzasz świętości prawa
A wyroki orła dla ojczyzny miłości   
Jak was krwią zalały sądu brawa

I krzywdy przeklęte ozdobią pąki 
Grobów nieme ociężałe płaszcze
Gdzie stróżami są bandyci pająki 
A dusz zdrajców piekieł paszcze

Bo tylko z białą szarfą niewinności 
Z twarzą szczerą i miłością płonącą 
Próbę śmiertelną wygrasz prawości
Zostaniesz ceną ojczyznę zdobiącą  

[[email protected]]

@Dawid Rzeszutek Dawid romantyk.

 

Kłaniam się.

[joanna53]

świetny wiersz,

pozdrawiam:)

[Dawid Rzeszutek]

@[email protected] Dziękuję Grzegorzu, miło, że zajrzałeś :)

@joanna53 Dziękuję, Pozdrawiam.