Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

PRÓŻNE ZDJĘCIE


Rekomendowane odpowiedzi

 

zajmująca poza iście generalska

uśmiech władny i pewny

oczy strzelają pokątnie ogniami

cyk zdjęcie próżne

 

tylko spodnie i sweterek

ulicznie kantów zapomniały

nazbyt szeregowe; poetyckie

 

 

buzia kształtna i ładna

rąbek kiecki z dekoltem

nożyny aż niczego sobie

cyk próżne zdjęcie

 

tylko oczy głębokie

wiotka nieobecność spojrzenia

zaduma poezji się kłania

 

 

włos jak się patrzy

gęsty zarost i wąs

okular przykrywający mądrość

cyk zdjęcie próżne

 

tylko garnitur od czapy

krawat godnie nierówny

poetycka nonszalancja na kość

 

 

kobiece zamyślenie ważnym

troska matki o dziatki

duma rozpiera rodziną

cyk próżne zdjęcie

 

tylko rzetelne zamyślenie

duma z jestestwa ponad to

wybija poetycka wyniosłość

Edytowane przez Leszczym (wyświetl historię edycji)
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

@Gosława To prawda, że mnóstwo próżnych zdjęć chodzi po sieci. I pewnie poeci, pisarze, myśliciele etc. też je popełniają. I faktycznie te zdjęcia bywają jakby wybrakowane i niedopracowane. Ale zdjęcia tych nazwijmy to "Wielkich" przebijają czymś jeszcze. Czymś trudnym do określenia i o tym chciałem napisać:)) 

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

@Gosława prawdę mówiąc ja też takie wolę:) Ale mam to co mam prawie centrum Warszawy. Ale nie narzekam, bo przynajmniej jestem bliżej ważnych decyzji:) Tutaj może trochę jakby jaśniej, ale i owszem, że zimno:) Zdjęcia - u mnie to różnie. Mam kilka albumów, ostatnio zarzuciłem fotografowanie. Skupiłem się na pisaniu:)

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

@Gosława z dalekiej perspektywy outsidera łatwo mi to oceniać i radzić rób wszystko na 75%. Wiem, że to nie takie proste. Spójrz jednak, że udaje Ci się trochę wygospodarować czasu na forum poezja.org, a wiersze Ci się udają:) W sumie też jestem zmęczony, bo jestem dosyć aktywny w udzielaniu się na tym forum. Kto wie, czy właśnie nie zmęczenie jest największym znakiem naszych czasów. Ten świat wręcz nakazuje nam perfekcyjność i najlepiej jeśli we wszystkich aspektach naszego życia. Hmm... 

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

@Gosława @huzarc o może i to jest recepta amok bojowy + samorozpieszczanie. Nie wiem. Ja tylko staram się nie utonąć i napisać wartościowy Tekst, co ciągle bliższe jest dążeniu niż spełnieniu. Fajnie, że są Wasze komentarze pod wierszem i że możemy sobie swobodnie porozmawiać;))

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

@Agrafka ciekawy pomysł to już coś. Czy tekst jest udany - nie mi to oceniać, ale jestem z niego zadowolony;)) Próżne zdjęcia są różne. Przy czym pisząc o czymś, że coś jest poetyckie - mam na myśli, że naprawdę wartościowe, niedookreślone itd. Ale na szczęście nie muszę definiować płaszczyzn interpretacji;) Jaki jest wiersz każdy widzi;)))

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @hania kluseczka śmierci nie ma, to iluzja :)
    • Leżę w mym łóżku, myśląc nad życiem, I myślę nad swoim małym odkryciem, Przed oczami mrok, widzę pustki, ciemność, Me uszy pięści tej muzyki senność.   Leżę, słucham, papieros w mym ręku, Każdy żyje w tym ogromnym lęku, Nie mają pojęcia o życiu, sensie, Żyją bezwiednie w wielkim procesie.   Sensem jest nauka, rozwój duchowy, Reinkarnacja, dobroć, uczuciowy, Życie to przygoda, a nie problemy, Walcz z nimi, nie damy się systemy.   Brak zgiełku i państw, jedna ów planeta, Brak wojen, konfliktów, oto jest skrzeta, Wszyscy szczęśliwi, żyjący symbiozą Kochający się swoją wspólną wizją.   Zakończmy ten chaos, bądźmy dobrymi, Stańmy się w końcu ludźmi mądrymi, Karma i Wszechświat, to mocno doceni, Finalnie z pewnością coś się zmieni.   Bądź lepszy i lepszy dnia kolejnego, Wyjdziesz tym na człowieka szczęśliwego, Kochaj ludzi, zwierząt urok wspaniały,  Doceniaj piękno, a nie świat nędzniały.   Na końcu dowiesz się, że było warto, Idąc do światła, dumnie, nieodparto, Poczujesz błogość, piękno wzruszające, Ujrzysz blask, miłość, szczęście chwytające.        
    • dlaczego tak szybko więdną kwiaty szarością popiołu w źrenicach zbłąkanych   każde spojrzenie kłuje i rani   w zaułkach co łzami zroszone jak bańki mydlane pęka nadzieja   gdy trudno życie do kupy pozbierać   a jednak   dopóki na łące kwiatów zostało a śpiew skowronka słychać pod niebem jakoś tam drepce los człowieczy z sensem bez sensu sam czasem nie wie   kiedyś znowu pobiegniesz na łąkę nie za daleko nie za blisko wtedy w blasku świtu lśnienia   nigdy nie zwiędną tobą zakwitną
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      chyba powinno być 'ich' (?)   ze słowami bywa różnie, jednym zaciemniają i tak już ciemny obraz, innych poruszają, chociaż są kłamliwe, ale są i tacy: kturyh  jusz nic nie wzrósza   a z różą jest jak z wróblem w garści i widać i czuć i miło było dostać                                                        ;)
    • Zadowolony? Tutaj dziurę wierć - Myślę o ciele, Gdyż wszystko legło, co miało nadzieję! Komnata czeka – w dół dwa metry ćwierć. Zostało jeno objąć zimną śmierć!
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...