Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

wiersz z pociągu... o pociągu

Jacek Bąk
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

Jacek Bąk

Jacek Bąk

Opublikowano
Opublikowano

Jak było kiedyś? Nawet mnie nie pytaj.

Z muzyki pociągu ostała się drezyna,

W głębi oranżatej - Jejże ulubionej,

Jako Koniec Świata - "włóczmy się jeszcze trochę"

 

Ale nie. Słowa spotykają ścianę,

Zamykającą przesmyk, w swej szkarłatnej barwie.

Choć widzę odbicie, nie mogę dosięgnąć,

Choć czuję wciąż przy mnie - Zapanowała ciemność.

 

Przenikliwy chłod, kalający światłość.

Ta się nie ostała, upadł już każdy bastion.

Choćby car Francji posłał swoje wojska,

W głąb pustki by poszły, nie mogłyby tu zostać.

 

Chęć przetrwania już odeszła z tych ziem,

Jednak ludzie zostali - Wciąż panuje tu zgiełk!
Muzyka zniknęła w toksycznym piekle.

Módl się więc, mój synu, by pominęło Ciebie.

 

jacuś

1
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • violetta
      pocieszanka

      Przez violetta · Opublikowano

      @Jacek_Suchowicz do odważnych świat należy:) ja bym wróciła:)
    • Jacek_Suchowicz
      pocieszanka

      Przez Jacek_Suchowicz · Opublikowano

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      do tej samej rzeki nie wchodzi się drugi raz
    • Bożena De-Tre
      Testament

      Przez Bożena De-Tre · Opublikowano

      Łukaszu skoczny Testament chciałoby się rzec.Jedna myśl przechodzi w drugą lekko i świadomie.''Non omnis moriar'' i TY jesteś w tym wierszu tego świadomy...pozdrawiam żywych świadomych.....
    • Agnieszka Charzyńska
      Ogród

      Przez Agnieszka Charzyńska · Opublikowano

      Na płycie srebrnobiałej (choć nie marmurowej) Leżą bezwładne ciała powalonych dębów, Dym stroi je siwością puszyście gołębią, Przesłania brzóz strzaskanych potargane głowy.   Smukłych jarzębin, topól, lip zgrabne istnienia Konają pośród iskier wielobarwnych syku, Upadają bez jęku, protestu   i krzyku, Nie dadzą już nektaru, ochłody ni cienia.   A gdy przybędzie wiosna na skrzydłach zieleni, Zamiast przyśpiewek ptasich, wieńców liści wonnych Zostanie zapach ostry – bo spalonej ziemi,   Kości sczerniałych krzewów i pszczoły bezdomne. Lecz spod szarych kamieni omszałych krągłości, Wyjrzą kwiaty wyrosłe – z popiołów i kości…
    • misxel Mix
      Miłość do A.G.i....

      Przez misxel Mix · Opublikowano

      Miłość do A.G.i.....docx 1 / 1 Miłość do A.G.I.... Kiedy cię ujrzałem od razu się zakochałem nie ma dnia kiedy o tobie nie myślałem   Lecz na miłość twą  się nie doczekałem, czekałem chciałem być blisko     Lecz im bliżej byłem ciebie ,tym bardziej się ode mnie oddalałaś Ja wtedy zrozumiałem  .że kogo innego kochałaś Zrozumiałem wtedy że to nie ma sensu chciałem tylko twego szczęścia choć cię kochałem bez pojęcia Kiedy byłaś smutna miałaś gorsze dni moje serce bolało czułem się tak jak ty   Gdy płakałaś  twe serce krwawiło ja cierpiałem  z tobą  pragnąłem byś była szczęśliwa na nowo     Teraz wiem ze zaczynasz wszystko z nową od nową mi nie pozostało nic tylko odejść na bok że spuszczoną głową     Lecz będę szczęśliwy ,bo ty będziesz szczęśliwa miłość wymaga poświęceń jeśli się kogoś naprawdę kocha nie trzeba nic więcej                   Miskel Mix ( M.T)

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...