Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano (edytowane)

 

Moja matka

Pierwsza z kobiet

Moje ciepło i komfort

Moje bezpieczeństwo

Moja duma

To Ciebie pragnę zadowolić

To Twego zachwytu wyczekuję

Mój ojciec

Pierwszy z mężczyzn

Mój nauczyciel i sędzia

Mężczyzna, którym się stanę

Starzejecie się

Jesteście daleko przede mną

I zawsze tak będzie

Zaszliście dalej na drodze życia

Wybaczcie, że zawsze chciałem, abyście zawsze byli silni

Wybaczcie, że lękałem się Waszego nieszczęścia

Jak Wy cierpicie ja cierpieć będę

Jak Wy wytrwacie tak i ja wytrwam

Weźcie mnie za ręce i chodźmy na spacer, po raz ostatni

A potem mnie puśćcie

                                   

PS.

Powyższy tekst jest kontynuacją mojego pomysłu, aby na bazie dialogów wybitnych filmów tworzyć wiersze.

Taką do nich wartość dodaną.

W tym przypadku tekst powstał z dialogów do filmu Hope Gap (Co przyniesie jutro) w reżyserii Williama Nicholsona.

 

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

(piękny film z poezja w tle :-) )

Edytowane przez Polman (wyświetl historię edycji)
Opublikowano (edytowane)

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

Dziękuję.

Ten tekst można odebrać jako słowa podziękowania od dziecka, ale również jako wskazanie dla rodziców, jakimi powinny oni być dla swoich dzieci.

Rodzice tacy są, albo tacy powinni być...

A życie pisze różne scenariusze.

Też wszystkiego dobrego :-)

 

Edytowane przez Polman (wyświetl historię edycji)
Opublikowano

Ciekawy tekst. Trochę tu widzę uzależnienia od rodziców (zachwyt matki, ojciec sędzią) co nie zawsze pomaga, bo może rodzić konflikty między oczekiwaniami rodziców,. a własnymi planami.  Z puentą się zgadzam, bo wiele dzieci jest psychicznie uzależnionych długo od rodziców. Pozdrawiam

  • Polman zmienił(a) tytuł na RODZICOM

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Witam Was w mojej rzeczywistości Przez otwarte okno dostrzegam moją rzeczywistość Krajobraz natury, urok oraz promienie słońca na czystym niebie Ludzie kochają się nawzajem i są dla siebie życzliwi Uwielbiam moją rzeczywistość, ponieważ nie ma w niej zła W moim otoczeniu są zwierzęta, które uwielbiam   Miłość , to moje drugie imię Świat miłości oraz uprzedzenia, dobro dla każdego   Odsuwam zło z mojego życia Niech w naszych sercach panuje dobro, miłość oraz życzliwość   Niech radość w naszych sercach będzie jak największa                                                                                                                                                     Lovej. 2025-05-28                          Inspiracje . Ile jest dobra , a ile jest zła w ludziach
    • @Wiesław J.K. "Termin apokryf odnosi się głównie do ksiąg Starego Testamentu, mowa o tych 7 księgach: 1 Księga Machabejska (1 Mch); 2 Księga Machabejska (2 Mch); Księga Mądrości (Mdr); Mądrość Syracha (Eklezjastyk) (Syr); Księga Tobiasza (Tb); Księga Judyty (Jdt); Księga Barucha (Bar)."   "Mianem apokryfów określa się wszystkie dzieła traktujące o życiu postaci biblijnych i Jezusa Chrystusa, ale znajdujące się poza kanonem ksiąg natchnionych. Są wśród nich gnostyckie ewangelie, pokaźnych rozmiarów historie biblijne, ale też krótkie listy i dialogi o charakterze dydaktycznym." "Ewangelie gnostyckie to apokryficzne teksty chrześcijańskie, powstałe w pierwszych wiekach naszej ery. Ich nazwa pochodzi od słowa „gnosis”, co w języku greckim oznacza „wiedzę”.     ***********************************
    • Nie ma „wszystkiego”. 0 K. I ok.   Warszawa – Stegny, 28.05.2025r.
    • @violetta Violu, zawstydzasz mnie ;) przecież to tekścik, który w minutkę sam się ułożył „na języku”, pamiętaj jednak, że Ty mnie zainspirowałaś, za co dziękuję.  Ja już się na forum nie dzielę prywatą, ponad ogólniki. pozdrawiam miło i życzę udanego dnia.  
    • @kollektiv dla mnie samotność jest jak rzeźba, w której możesz dowolnie kształtować swoje wnętrze z piękną książką, kontaktem z przyrodą i muzyką. Uwielbiam. Tam spotykam kreatywność, która się cicho sączy, lub szarpnie wzburzeniem. Lubię ludzi, ale  męczy mnie szablonowość, a o tę tak łatwo w przypadku choćby cudzych deficytów, potrzeby uznania. Przyjaźń za to jest skarbem :) pozdrawiam.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...