Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Twoje (na perspektywę) patrzą lornetkowo -
moje – ogrodu głębią od Twych (nie mniej)
uważnie. Mimo różnic to przecież widzimy się
jednakowo statyką drzew szytą srebrnie
oraz kryształowo ściegiem wodnym nicią
jak smoła czarną. I tę naszą radość z troską
zimową złączoną. I z drzewostanem tożsamą
nostalgię. Za mną – Twoją. Za Tobą – moją

18.01.2011 [dedykowane Pawłowi]

 

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...