Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

@Waldemar_Talar_Talar Jako dziecko straciłam najpierw dziadka, a później kuzynkę, która była moją najlepszą przyjaciółką.

Czasem chodziłam na cmentarz lub bawiłam się w jego pobliżu, w lasku. Czułam się tam bezpiecznie.

Płakać długo nie byłam w stanie a to był jedyny sposób, żeby można było to wszystko w jakiś sposób poukładać w głowie. 

Smutek dalej pozostał ale taki bardziej znośny. 

Piekny wiersz. Dziękuję i pozdrawiam. 

 

 

 

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Witam -  no tak - usunąłem  - teraz wiarygodniej brzmi - dzieki.

                                                                                                           Pozdr.

@Karina Westfall  -  dziekuje za komentarz który  pokory uczy...

                                                                                        Pozdr zimowo.

                                                        

@Kot - @Somalija - @Natuskaa - @huzarc

  @Leszczym - @Wątpiciel - dziekuje wam serdecznie.

                                                                                                           

 

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Prawdę mówiąc Waldku myslałem też o wyrzuceniu "na cmentarzu", bo jest już w tytule,

ale nie chciałem zbyt ingerować w Twój wiersz.

I powiem ci, że naprawdę piękne epitafium napisałeś.

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...