Zanim

[lena2_]

Jak my się kiedyś rozpoznamy,
po drugiej stronie tajemnicy?
Ciebie wyprawią w garniturze,
mnie w tej - niemodnej już - spódnicy.

Będziemy szukać się zawzięcie,
czy odnajdziemy się przypadkiem?
Najpierw usłyszysz ty wołanie?
czy pierwsza wymknę się ukradkiem.

Lecz nim poznamy tą odpowiedź,
dopóki życie w tobie, we mnie,
czuwajmy, by czas odmierzony,
nie płynął przez nas nadaremnie.

 

 

 

Edytowane 14 Stycznia 2021 przez lena2_ (wyświetl historię edycji)

[Antoine W]

@lena2_ wyprostuj drugi wers i chyba lepiej będzie "tą odpowiedź" - a wiersz jest super!

[Jacek_Suchowicz]

więc wykorzystaj każdą chwilę

by czynić dobro lub się modlić

kto będzie Bogu bardziej miły

jest nieistotne Ci dopowiem

 

Pozdrawiam

[Wątpiciel]

Piękny wiersz :)

[lena2_]

@Antoine W Dziękuje za spostrzegawczość:)

@Gosława @Wątpiciel Bardzo dziękuje za uznanie dla wiersza:):)

@Jacek_Suchowicz Jacku dziękuję za dodatkową zwrotkę:):)

[jazzkółka]

@lena2_ Jeśli, jak wszystko, jesteśmy porcjami skondensowanej, wibrującej energii, to, jak wszystko, staniemy się wszystkim i jednym. 

 

Lenko, wzruszył mnie Twój wiersz.

 

/Zanim

 

nawet jeśli 

zburzą nasz Rzym 

 

kamienie zapomną 
kształt odbitej stopy

 

a pamięć 
wody dotykanej ustami
w pragnieniu 
uleci

 

za nim

 

słońce nad światem 
który znam tylko z widzenia
zgaśnie
wraz z moimi oczami

 

niech będzie/

 

 

 

 

 

 

[lena2_]

@opal Dziękuje serdecznie za życzliwe słowa i Twój wiersz:)