Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Z matmy orzeł ze mnie nie był

jednak liczyć potrafiłem

żyjąc sobie tak z dnia na dzień

aż do dzisiaj w to wierzyłem.

 

Skoro dobę podzielimy

to dwanaście nam wypada

godzin dziennych i tych nocnych

czas tu nimi zawsze włada.

 

Kto wymyślił słowo północ

stwierdził, to dwudziesta czwarta

gdy cofniemy się w dwie strony

sprawa analizy warta.

 

Ja nie będę się wymądrzał

bo nie jestem w tym uczony

ale poddam pod wątpliwość

te sześć godzin z lewej strony.

 

Letni dzionek, słonko świeci

osiemnasta jest godzina

ale według mych obliczeń

to się właśnie noc zaczyna.

 

Teraz niech mi ktoś wyjaśni

a przykładem jest zaskroniec

w każdej chwili mogę wskazać

gdzie początek a gdzie koniec.

 

Z nocą to już nie tak łatwo

bo odmienne będą zdania

gdzie się kończy gdzie zaczyna

- nic już nie mam do dodania.

Opublikowano

Jest tu jeszcze pewien aspekt,

Który sprawę tę utrudnia,

Bo na przykład ze Słowacją

Graniczymy od południa.  

 

Co się zatem dzieje rano,

Toż dopiero jest turbacja.

Czyżby z mapy po połnocy

Znikała cała Słowacja?

 

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Z geografii trzy na szynach

a te szyny ułożone

na Zachodzie a ja po nich

szedłem żeby zdobyć żonę.

 

Pora? Słońce zachodziło

osiemnasta się zbliżała

a wskazówka intensywnie

ku północy wędrowała.

 

Zenit został osiągnięty

żonka była na zenicie

i to właśnie o północy

rozpoczęło się współżycie.

 

Trwa do dzisiaj, chociaż nadir

coraz częściej plony zbiera

i migruje na południe

chociaż północ się opiera.

 

He Ja

:)

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Na przestrzeni mego życia

tak czasowo jak przestrzenie

zawsze była czarna kawa

i to cztery razy dziennie

 

lecz nie ona królowała

była gdzieś po środku listy

a prym wiódł rzecz oczywista

spośród trunków płyn złocisty

 

nie wychylał się przed inne

lecz zasłaniał śnieżną pianką

z nim spędzałem wolne chwile

chętniej niżbym był z kochanką.

 

He Ja

:)

 

Opublikowano

@Henryk_Jakowiec

 

Henryk mniema, że wyjątkiem

jest od kiedy dadaistą,

ale ja tu prezentuję

rzecz aż nazbyt oczywistą.

 

Taki mam przypadek bliski,

na obszarze, gdzie żyjemy;

gdy ja wstaję - on zasypia,

prawie się nie widujemy.

 

Zabawię się cyrkulacją;

nikt z nas nie jest idealny,

urodziłam się w południe, 

ów na podwieczorek trafił.

 

Mądry wolał przed fajrantem.

Raźny... wpadł o czwartej rano;

pierwszy wyniósł się w zaświaty,

przed dzień dobry - po dobranoc.

 

Nie jest wcale nazbyt łatwo

wspólną w dobę wpleść godzinę,

a więc zawsze jest obawa,

że przypadkiem się rozminie :)))

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Opublikowano

@-Marianna__

Nie chcę zbytnio się rozwodzić

dzieląc dobę na godziny

nie, dlatego żem leniwy

ale z takiej to przyczyny,

 

że mi zaraz się zarzuci

trzeba było na minuty

nie chcę tego, bo ktoś inny

też postawi mi zarzuty

 

trzeba dzielić na sekundy

bo zapadła dziś decyzja

że na czasie jest dokładność

wiwat, jakość i precyzja.

 

Moje zdanie na ten temat

nie zaskoczy nie powali

czas zostanie zawsze czasem

chociaż przy nim majstrowali

 

ponoć twórcy kalendarzy

którzy łapią się za głowę

gdy przy rowie równo w północ

pastuch chce wydoić krowę

 

i tu rodzi się pytanie

czy pomieszał on godziny

czy się nachlał i na kaca

łaknie mleka od zwierzyny.

 

He Ja

:)

Opublikowano

@Johny

Nieprecyzyjnie rozkaz wydany

lub przez żołnierza źle odczytany

albo po prostu wydźwięk dwojaki

lecz niech o to martwią chłopaki

 

bo w wojsku rozkaz to nie zabawa

a tutaj na to właśnie zakrawa,

że przełożony przez coś lub kogo

wydawszy rozkaz śpi sobie błogo.

 

He Ja

:)

 

Opublikowano

@Johny

Ja przypadek podam inny

złodziej cnót niewieścich, zwinny

jak pantera lub bóg wie, co

chciał rozerwać się, co nieco

 

noc poświęcił na czekaniu

pod balkonem, bo w mieszkaniu

inny, co go wyrolował

swą wybrankę obejmował.

 

Błędu tu nie popełniłem

bo na palcach policzyłem,

że nie spali aż do rana

złodziej, on i ta wybrana.

 

He Ja

:)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Bożena De-Tre Niech Ci się Poetko wiedzie jak najlepiej :)
    • @Nata_KrukBardzo dziękuję!

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      @MIROSŁAW C.Bardzo dziękuję! 
    • @Migrena I pokazałeś ludzko i literacko.To jest poezja ….też świadomie pierwsze trzy

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      w moim tomiku zostały wysłane w Świat( nie wiemy dokąd sięga i co tam za horyzontem…który fakt się zawęża ale masze wspomnienia i nasza wyobrażnia….,niech tak zostanie łatwiej żyć.
    • Czy była przesądna, wierzyła horoskopom i słowom Cyganek? Nie, a jednak pewnego zimowego dnia, w rozpaczliwym poszukiwaniu nadziei, zapukała do drzwi wróżki. Pani wróżącej z kart. Ale ta nie chciała jej wróżyć. Zrobiła coś innego... A na koniec dała jej kartkę ze słowami, które miała przepisać, codziennie rano czytać i zawsze nosić przy sobie. Taki talizman. A więc trzymała swój talizman w domu i zabierała go ze sobą wszędzie tam, gdzie szła.  Tamtego dnia też włożyła kartkę do swojej torebki. Tam gdzie zawsze, do małej, zasuwanej na suwak kieszonki. Oprócz kobiecych, jakże przydatnych drobiazgów miała w torebce też sporą sumę pieniędzy. Ostrożna jak zawsze była pewna, że nikt jej nie okradnie. A jednak stało się inaczej. Kiedy sięgnęła do torebki z przerażeniem odkryła, że schowane tam pieniądze zniknęły! Raz za razem wyjmowała zawartość torebki i sprawdzała każdy jej zakamarek, ale pieniędzy nie było! Zrozpaczona wracała do domu. Co teraz zrobi, jak się wytłumaczy, skąd weźmie taką sumę? W domu raz jeszcze przejrzała zawartość torebki mając nadzieję, że pieniądze się jedynie zawieruszyły i zaraz znajdą. Ale nie, nigdzie ich nie było. Zamiast nich trzymała w rękach kartkę ze słowami, które kazała przepisać jej wróżka. Słowami, które miały ją chronić... Właściwie była to modlitwa do aniołów - prośba o ich wsparcie i ochronę. Rozpłakała się. Mieli ją chronić, a zamiast tego... Nieistniejące anioły i bajki, w które naiwnie uwierzyła.  - Nigdy was nie było i nie ma... - drąc kartkę powtarzała przez łzy - Nie ma was, nie ma... A ja jak głupia w was uwierzyłam, że mnie ochronicie.   Podarta kartka z modlitwą do aniołów wylądowała na podłodze. A kiedy się już nieco uspokoiła, pozbierała kawałki papieru i wyrzuciła je. Umyła zapłakaną twarz i wróciła do pokoju. Pozbierała leżące na łóżku, wysypane z torebki drobiazgi, by znów je tam umieścić. Jakież było jej zdumienie, kiedy na dnie torebki zobaczyła leżące tam, jak gdyby nigdy nic, pieniądze. Wpatrywała się w nie bez słowa. Ale jak...? Skąd się tam wzięły...? Przecież tyle razy szukała ich w torebce, wszystko wysypywała i zaglądała w każdy zakamarek. Nie było ich! Ale teraz... Były. Jak gdyby nigdy nic leżały na dnie torebki. Wyjęła je z niedowierzaniem i ostrożnie położyła przed sobą. W jej oczach znów zamigotały łzy. - A jednak mnie strzegliście...    Historia prawdziwa. 
    • @Bożena De-Tre chciałeł pokazać ostatnie akordy życia. Tuż przed horyzontem zdarzeń. Piękno życia - rozpacz rozstania. Dzięki raz jeszcze. Sercem.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...