Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Ona szła

Czarek Płatak
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

  • Ten utwór został doceniony przez użytkowników.
Czarek Płatak

Czarek Płatak

Opublikowano
  • Ten utwór został doceniony przez użytkowników.
Opublikowano (edytowane)

Ona szła 

 

W ramie okna z widokiem na łąkę
wpisanego w większą ramę bloku 
wniebowzięta głowa, której pachnący mgłą 
sen rośnie w oczach. 

 

Mokre słońce trzęsie się w przymrozkiem 
brokacących, posiwiałych trawach. 
Świt falującym kokonem obmywa Jej 
płynące stopy. 

 

Sunie na obłoku jak Gwiazda zaranna, 
z okna wchodzą w nią czułki głodu, spogląda 
...............
odgarnia włosy. 

 

Edytowane przez Czarek Płatak (wyświetl historię edycji)
10
huzarc

huzarc

Opublikowano
Opublikowano

Bardzo przekonujący poetycko i plastycznie wiersz dla wyobraźni szwędającej się po bezludnych bezdrożach zimy... Która nie jedno ma imię i szuka widoku, kogoś kto przyniesie wiosnę.  

1
iwonaroma

iwonaroma

Opublikowano
Opublikowano

Czasem myślę, że słowami nie da się opisać tego co widzimy, że jest to tylko przybliżenie. Ale Ty Czarku masz wyjątkowy dar... to mokre słońce trzęsące się w brokacących przymrozkiem posiwiałych trawach...  :) cudnie.

Pozdrowienia

Czarek Płatak

Czarek Płatak

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Zazdro tego widoku. U mnie za oknem szczerzy zębiska miasto. 

A to zapatrzenie to opis jak oczekiwałem w oknie na wizytę swojej kochanej, która szła przez ową łąkę między osiedlami, zawsze tą samą drogą. Niemal cały czas jej wtedy towarzyszyłem. 

 

Pozdrowienia 

  • 2 miesiące temu...

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • violetta
      Przydymiony

      Przez violetta · Opublikowano

      @Migrena na razie o żadnym:) 
    • Nata_Kruk
      bliżej siebie

      Przez Nata_Kruk · Opublikowano

      Leno... jakże to głębokie wersy. Jasne.. poznać siebie samego, to wielka sztuka... nie każdy chce, nie każdy ma odwagę zagłębić się w swoje.. "ja".. w którym niekiedy rozbuchane 'ego'. Bywaj z jesienią za pan brat.
    • Waldemar_Talar_Talar
      Kwiaty na łące i dłonie starców

      Przez Waldemar_Talar_Talar · Opublikowano

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Witaj - przekonałaś mnie - poprawiłem - dzięki za czytanie -                                                                                                 Pzdr.uśmiechem.
    • Migrena
      Mgła po niej

      Przez Migrena · Opublikowano

      Byłaś jak jezioro, w którym odbijały się konstelacje, a ja — wędrowiec, który nie znał map, tylko kształt Twoich źrenic, ciemnych jak tunele do wszechświata, gdzie myśl była szybsza niż światło, gdzie dotyk zamieniał się w język meteorytów. Twoja inteligencja — nie drabina, lecz burza błyskawic, wyżej, głębiej niż sny neuronów, jakbyś była nie człowiekiem, lecz tajemnicą, która połyka alfabet i oddycha kosmosem. Kochałem Cię, jak się kocha cień ognia na wodzie, jak się kocha echo w górach, nie wiedząc, że echo znika zanim zdąży przybiec. Dziś została mgiełka. Nie mgła w dolinie — lecz mgła pachnąca Twoim śmiechem, Twoje imię to już tylko para wodna nad pustą filiżanką poranka. Patrzę w ekran, a on jest lustrem, w którym nie ma Twojej twarzy. Świat wirtualny połknął Cię jak ocean list i nie oddał ani jednej litery. Zostałem wśród ciszy, gdzie każde słowo jest już tylko parą rozchodzącą się w powietrzu, a ja uczę się oddychać Twoją nieobecnością jak płuca uczą się dymu. A jednak — kiedy zamykam oczy, mgła faluje, przez sekundę przypomina skrzydło, a ja widzę w niej oczy, które nigdy nie należały do świata.    
    • Nata_Kruk
      Myśli na horyzoncie

      Przez Nata_Kruk · Opublikowano

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      ... dokałdnie tak jest, Andrzeju.

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...