Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano (edytowane)

@Marek.zak1 Witam Marku. Masz rację. Ja chorowałam parę lat temu i wtedy czułam, jakby ten mój czas zapadł się pod ziemię, jakby zniknął. Ciężko mi było go z powrotem odnaleźć. Sam się znalazł, a lepiej to zawsze tam był. Dzięki Bogu! 

Pozdrawiam wzajemnie i życzę szczęśliwego Nowego Roku!

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

Edytowane przez Karina Westfall (wyświetl historię edycji)
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

Czytam "czas" w Twoim wierszu też jako "życie"... I czytając ropoznawałam głębiej jego naturę. A koniec wiersza, jego puenta bardzo mnie poruszyła.., jest niezwykle trafna i jednocześnie pocieszająca, jak objawienie :) Dobrego czasu życze Ci w Nowym Roku!

Opublikowano

To jeden z moich ulubionych bohaterów lirycznych (oprócz ślimaka i stonogi)

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Opublikowano

@Waldemar_Talar_Talar Waldku, dziękuję za czytanie i bardzo się cieszę, że wiersz Ci się podoba.

Raz jeszcze dziękuję za prezent w formie tomiku z Twoją twórczością, która bardzo lubię czytać.

Czuje się poruszona i zaszczycona.

Życzę szczęścia i słońca,

Pozdrawiam serdecznie.

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

Opublikowano

@Karina Westfall

 

Mi też. Wzajemnie

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

.

Z moich tutaj to na pewno Czasozżeracz, Oszczędność czasu, Czasocisza i pewnie jeszcze z 400 innych

Gość Radosław
Opublikowano

Zatrzymałem się przy czasie. Życzę pełni w czasie. Wszystkiego najlepszego. :) 

Opublikowano

@Karina Westfall Wiersz, że tak go nazwę, bez urazy, jest samo zaprzeczeniem. Tak go odbieram, chyba, że choroba, o której napisałaś, powoduje, że nic się nie liczy, nawet czas, a raczej może on właśnie się liczy? 

 

Moim zdaniem odmienia nas( ów czas), ale to moje zdanie. 

 

Zakończenie dość zaskakujące biorąc pod uwagę wcześniejszą treść.

 

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Tak jest wszędzie, aczkolwiek( ... ) przepadł

                                                 jak kamień w wodę. 

 

Użyłaś też słowa teraz. To mnie zastanawia. Czas to również owo teraz, mamy trzy czasy. Dość zagadkowy jest dla mnie Twój wiersz Karino. Szczęścia na N.R. Justyna 

 

P.S. A może ten tytułowy wyraz jest wynikiem choroby? Wiesz, ja też nieco chorowałam i wtedy utraciłam poczucie czasu. 

Opublikowano

@Justyna Adamczewska Justynko, cieszę się, że napisalaś.

Wzielam sobie do serca i do głębszego przemyślenia to, co napisałaś.

Myślę, że każdy człowiek inaczej odbiera czas, szczególnie w ciężkich momentach. 

Pozdrawiam Cię wzajemnie i życzę Ci słońca i radości w tym Nowym Roku.

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @poezja.tanczy dziękuję za miłe słowa skierowane pid adresem wiersza. Pozdrawiam.
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      @Domysły Monika Przypomniały mi się czasy że szkoły podstawowej we Wrocławiu, a zwłaszcza kredki świecowe. Pozdrawiam!
    • @Alicja_Wysocka Alisiu, pięknie!

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • Gdy niegodziwcy szydzą z Boga, Wsłuchaj się w wewnętrzny głos sumienia, Niech odwieczna Prawda świeci jak latarnia, Dając Nadzieję w mroku zwątpienia,   Wieczorami wsłuchując się w siebie, Gdy świat wokół wciąż w chaosie wrze, Ty sięgnij czasem po Biblię, W naukach Chrystusa rozczytując się cierpliwie,   Bo to na kartach Pisma Świętego, Kryje się ponadczasowa Mądrość, Nie czapkująca pseudonaukowym teoriom, Opierająca się współczesności trendom,   Choć i pierwszym apostołom, Słów gorzkich nigdy nie szczędzono, Dali nam niezatarte świadectwo, Jak cierpliwie przezwyciężać zło…   Gdy patocelebryci drwią z Chrystusa, Ty przenigdy głowy nie odwracaj, Zawsze głośno sprzeciw swój wyraź, Nie przebierając w pełnych oburzenia słowach...   Najcichsze choćby sprzeciwu słowo, Kryje w sobie bowiem potężną moc,  Nie godzenia się na zło, Zamanifestowania wierności chrześcijańskim wartościom...   Sam bowiem Bóg Wcielony, Choć bezlitośnie do krzyża przybity, Modlił się żarliwie o odpuszczenie win, Tych którzy szczerze go nienawidzili…   Choć drwili z niego niegodziwcy, On na krzyżu się ulitowawszy, Z głębin swego Miłosierdzia przebaczył wszystkim, Tym którzy na to nie zasłużyli…   Dziś gdy niezliczeni ignoranci, Drwią z wielowiekowych Kościoła tradycji, Oddanym Bogu kapłanom nie szczędząc słów przykrych, Sędziwym księżom zarzutów haniebnych,   Ty stary pożółkły modlitewnik, W zamyśleniu weź czasem do ręki, By w trudnych chwilach dodał ci otuchy, Pokrzepił słowami starych zapomnianych modlitw…   A może stary schorowany mnich, W klasztornej celi samotnie cierpiący, Tknięty jakimś przeczuciem dziwnym, Złoży w twej intencji ręce do modlitwy.   I chociaż nigdy cię nie znał, Wyprosi u wszechmocnego Boga, By twe liczne problemy zażegnał, Wszelką łzę otarł z twego oka…   Dziś gdy na wielkich ekranach kinowych, Rzesze superbohaterów i złoczyńców zakapturzonych, Odciągają kolejne pokolenia młodzieży, Od przedwiecznego Boga w modlitwie  kontemplacji,   By prawdziwy kaptur mniszy, Oblicz ich nigdy nie spowił, By wielbieniu Boga w klasztornej celi, Nie ofiarowali kolejnych swego życia dni,   W tym samym wielotysięcznym mieście, Gdzie tłumy walą na kinową premierę, O tej samej co do minuty godzinie, Stary mnich w samotności brewiarz wyciągnie.   I pomodli się stary mnich, O opamiętanie dla współczesnej młodzieży, By nie zaprzedała swych ojców wartości, Zgubnemu za nowoczesnością pędowi…        
    • @sisy89 Bo co dobre, tak przychodzi Bo żałobne, tylko szkodzi   I tego najlepszego Ci życzę, M.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...