Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

 

Jarzą się barwne choinki
już wkrótce nadejdzie wigilia
narodzi się Jezus maleńki
czy będzie judzka to ziemia

Znów będzie Maryja szukała
zabraknie miejsca w gospodzie
Dziecina zziębnięta cała
bo mroźna zima na wschodzie

Król Dawid z nieba wysoko
smutno spojrzy na ziemię
przypatrzy się białym obłokom
tak chciałby przytulić Dziecinę

Nie znajdą miejsca w gospodzie
ni nawet w sercu człowieka
bo zimno Mu będzie na wschodzie
i na przemianę wciąż czeka

Zapłacze Jezus maleńki
w tej źle zrozumianej krainie
promienie z ubogiej stajenki
skieruje gdzieś indziej na ziemię

Maryja z Świętym Józefem
wybiorą się w podróż daleką
będą szukali z pośpiechem
miejsca za górą za rzeką

Ktoś pewnie wskaże im drogę
i ulży wędrowcom w cierpieniu
nie powie Dziecino Cię nie chcę
lecz pozna Ją po imieniu

Narodzi się Jezus maleńki
gdzieś indziej w dalekiej krainie
a miłość z ubogiej stajenki
strumieniem gorącym popłynie

autor
Opublikowano

@joanna53 "Maryjo czysta, błogosław tej,
                       co w miłosierdzie, nie wierzy.(...)
                       Na wigilijny ześlij jej stół
                       zielone drzewko magiczne,
                       niech, gdy co dotknie, słyszy gwar pszczół,
                       niech jabłka sypią się ślicznie.
                       A zamiast świec daj gwiazdę mroźnych pól." - Czesław Miłosz.

Pozdrawiam Joanno, Wszystkiego dobrego podczas Świąt Bożego Narodzenie i najpiękniejszego Nowego Roku.

Opublikowano

@joanna53 Bardzo rytmicznie piszesz. W tym miejscu zastanowiłabym się nad zgodnością podmiotów:

Nie /znajdą/ miejsca w gospodzie
ni nawet w sercu człowieka
bo zimno /Mu/ będzie na wschodzie
i na przemianę wciąż czeka

Pozdrawiam serdecznie

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • nie dziękuj , bo na drugi raz nie dam :))
    • @Alicja_Wysocka to ja dziękuję:)     @Gosława Gosławo. Dziękuję Ci za tak trafny i pełen wyczucia komentarz. Masz rację – mentalnie wciąż jestem gdzieś pomiędzy dadaistyczną rewoltą a beatnikowym szeptem przy ognisku. W czasach nylonowych koszul i Radia Luxemburg, dżinsów noszonych do bólu, aż stawały się drugą skórą. W czasach, gdy słowo potrafiło rozcinać jak brzytwa, a wiersz był manifestem, nie "kontentem". Gdy artyści nie robili zdjęć swojego lunchu, tylko rzucali światu w twarz własne sumienie. To były czasy nonkonformizmu – piękne w swojej nieporadności, niebezpieczne w swojej wolności. Filmy, poezja, literatura – rodziły się z buntu, z głodu sensu, z wściekłości na system i z miłości do człowieka. A dziś? Dziś króluje zimny "piksel niebieskie oczko”. Świat patrzy, ale nie widzi. Ludzie nie czytają – ludzie przesuwają. Wiersz to tylko zakładka w przeglądarce. Następna. Następna. Następna. A przecież mogłoby być inaczej. Wyobrażam sobie mężczyznę pochylonego nad twarzą kobiety. Ich usta spotykają się nie dlatego, że telefon się wygasił, tylko dlatego, że serca zadrżały. Pocałunek z miłości – nie z algorytmu. Chwila, której nie da się przesunąć palcem. Czekam na rewolucję. Intelektualną, cielesną, duchową. Ale coraz częściej czuję, że bunt stał się memem, a wolność – funkcją premium. I może właśnie dlatego poezja musi być dziś jak nóż. Ostry, błyszczący, gotowy przeciąć ciszę. Bo kto milczy – ten umiera w wersji cichej. A ja chcę krzyczeć, dopóki jeszcze ktoś słyszy. Jeżeli tak się nie stanie, zgniecie nas sztuczna inteligencja. Nie będzie naszych wierszy. Będą wiersze z AI. I konkursy -- który generator sprawniejszy, szybszy, genialniejszy.     Chciałbym wrócić do czasów swojej młodości ale.....dzisiaj to już możliwe tylko wierszami.   Bardzo Gosławo dziękuję.       @Leszczym bardzo dziękuję za "podzielam powyższą opinię". To dla mnie ważna sprawa :)       @Berenika97 Bereniko. Jeżeli miałabyś kłopoty z zaśnięciem to ja..... Zrobiłbym sobie wianek z Twoich czerwonych róż, włożyłbym go sobie na głowę i siedząc przy Twoim łóżku nuciłbym Ci kołysanki, przygrywając na niewielkim bębenku który posiadam :)   Bardzo Bereniko dziękuję :)
    • @Łukasz Jasiński @Łukasz JasińskiŁukaszu ,ufam , że  masz rację. Sylabotoniczność ? Trudno mi to wymówić . Jestem prostaczkom w śród osób którzy o poezji coś wiedzą i ją tworzą. Piszę, gdy wzbiorą uczucia .   Ważniejsza jest dla mnie treść niż forma. Cieszą mnie jednak konstruktywne podpowiedzi. Za które dziękuję. Za kilka godzin podzielę się z wami jeszcze jednym utworem który dzisiaj napisałem . Jestem ciekawy opinii. I tu chyba moja przygoda z tym portalem się skończy.    Dziękuję ;)    
    • On, ona, ono... A - no, no!    
    • Tag, a... - i na podwórko krów, do pani, agat.    
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...