gołębia Muza

[Radek78]

Trzepoczę skrzydłami, miażdżę dziobami myśl.

Życzę serdecznie, przeklinam, choć nie wiem jak kpić.

Jesteś niesamowity… taki zwyczajny, wielki nikt.

 

Ja jestem Gołębiem i oczekuję od Ciebie, że

nigdy nie będę się czuł zbędny na Niebie. W potrzebie

ląduje latawcem na ławce gdzie dasz mi jeść siebie.

 

Kawałki chleba zastąpią mi magneto pól.

Wielebne okruszki zamkną głodny dziób.

 

Jestem niebieski, płochliwy ptak bez znaczeń.

Daj choć jedną chwilę na spełnienie marzeń.

 

[duszka]

@Radek78  "taki zwyczajny, wielki nikt".. To mnie ujęło i pobudziło do refleksji.., Jak również:  "Jestem Gołębiem i oczekuję od Ciebie, że nigdy nie będę się czuł zbędny na Niebie". Czuję i odnajduję w tym głębszą treść. Ciekawy wiersz, zatrzymał mnie na dłużej :) Pozdrawiam.

[Radek78]

@duszka Dziękuję za interpretacją. Wiersz napisał się sam. Zstąpił znikąd i poleciał nigdzie Skupiłem się na momencie, gdzie gołębim sercem we mnie wierszem uderzyła chwila.