Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

cenię Herberta

rozumiem Różewicza 

bardzo lubię Szymborską

śpiewam razem z Osiecką 

bawię się przy Brzechwie

buntuję ze Stachurą

zadziwiam się Białoszewskim

raduję przy Gałczyńskim

tęsknię za Słowackim...

 

lecz kocham tylko

Jana Twardowskiego

 

moje poetyckie serce

należy do niego 

 

 

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

:) to bardzo dobrze, że tutaj jest, bo niektórzy niezbyt uznają, bo taki wyznaniowy ;)

A jednak trafia do bardzo różnych ludzi...

Łączę się w lubieniu :)

 

 

 

 

:) Franku, ja uwielbiam tutejszych poetów :), ale pisałam o tych co tu nie publikują... chciałam ich jakoś wyróżnić :);)

 

 

 

@Marek.zak1 Markowi podziękowania 

Gość Radosław
Opublikowano

Pogodny wiersz. Przypomina klasyków i inspiruje do wspomnienia swoich ulubionych utworów wyżej wymienionych. Każdy może dodać jeszcze coś od siebie. 

 

Pozdrawiam Iwona. 

Opublikowano

@iwonaroma hmmmm.... myślę, że z samych znanych nazwisk nie zrobi się wiersza. Rozumiesz Różewicza...? gratuluję, on sam, wielokrotnie o tym pisał, nie rozumiał ani siebie, ani tego, że można pisać poezję po drugiej wojnie światowej, a pisał wspaniale!

Ot takie sobie wyznanie do nieżyjącego księdza poety. 

Pozdrawiam :)

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

Jasne  :)

 

 

 

 

Tak, każdy ma swój ulubiony zestaw :) taki osobisty tomik 

Również pozdrowienia

 

 

 

 

Dziękuję Waldemarze. Również spokojnego 

 

 

 

 

Dziękuję za gratulacje :) Myślę, że Różewicz bardzo dobrze i dużo rozumiał, ale był skromnym człowiekiem, więc nie obnosił się swoją mądrością.

Ale ty za bardzo nie wiesz, co to jest skromność, stąd taka arogancja w ocenie innych :)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Piszę to z pewnym dystansem (oczywiście potępiam patologię czyli handel organami).                            Naczytałem się mnóstwo historyjek o zmianach jakie zachodzą w psychice biorców (nowe upodobania, zachowanie po dawcy np serca). I to jest temat do myślenia. Wszystko, co ziemskie zostaje tutaj na ziemi i jeśli zamkniemy w trumnie po 30 latach zostaje proch i jakiś fragment kości (sam widziałem w trakcie ekshumacji dziadków). My zmieniając formę bytu zabieramy, to co jest "duchowe"                               Nie ma nic cudowniejszego, jak przedłużenie komuś życia i jeśli tak jak napisałem "te podroby" ocalały i mogą jeszcze parę lat w kimś pracować - to dlaczego tego nie wykorzystać. Operacja, cierpienie trudny okres rehabilitacji (też cierpienie) to jest kolejna szansa oby nauczyć daną osobę pokory aby coś zrozumiała - to wszystko czemuś służy. Zacytuję: "bez Mojej zgody nawet wam jeden włos z głowy nie spadnie" Pozdrawiam:)                
    • Tętni_ak     loteria - pomimo tego - we mnie spokój  że też rzekom bagiennieją brzegi nurt czasem zwalnia to znów przyspiesza zależy - jak utkane dorzecze w głowie -                               nie w jeden dzień bo czymże jest doba  dwadzieścia cztery godziny porozdzielane lub zwarte jak jądro supernowej - jednak   dwadzieścia cztery lata już potrafią      wrzesień, 2025    
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Nie oszukujmy się, nasze teksty zostały już dawno zeskanowane, a głos wygenerowany przez AI nie jest głosem Pana Kazimierza Staszewskiego. I może na tym zakończę. :)
    • na parapecie osiadło światło w kształcie twojej nieobecności herbata stygnie powoli — też się uczy cierpliwości szum ulicy przypomina wiersz którego nigdy nie napiszesz choć nosisz go w sobie jak ukryte pęknięcie wszystko tutaj jest na chwilę rośliny, dźwięki, spojrzenia ale niektóre chwile trzymają się mocniej niż lata kiedyś zapytasz: czy to już było ważne? a ja odpowiem: nie wiem ale było nasze
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...