Chęć-dążenie w Herakulum

[puszczyk]

Bóg się zawstydził i schował oblicze

w najbliższym obłoku zbudowanym z grzechów

naszych kiedy wulkan wrzącego oddechu

nacicha popiołem

wtedy dobrze widzę

 

lasy wypalone snami

i ten domek malutki który miał być rajem

któryż anioł rozkochał

rzucił na rozstaje

potem odszedł częstując drwinami

 

bo nic się nie stanie

nie rozkwitnie strachem

pumeks nas przykryje nie zdradzając czemu

dla świata pozostajesz jako jedna z wielu

a dla mnie

 

ciągle całym światem

[jan_komułzykant]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Ładnie, nawet bardzo, zastanawia mnie tylko to powyżej,

bo licentia poetica to chyba nie jest.

Pozdrawiam

 

[puszczyk]

Co powyżej?

[Waldemar_Talar_Talar]

Witam - jest poetycko a tak lubię.

                                                         Pozd.

 

[puszczyk]

Co jest dziwnego w słowie "nacicha" i "popiołem"?

Herakulum zostało zasypane śniegiem pumeksu.

Żadnej lawy i ognia.

Jak ci się kojarzy opad np. śniegu?

Cisza i płatki wirujące wolno z nieba.

Ten wiersz odwołuje się do konkretnego wykopaliska w tym mieście.

Podziękował Waldemarze.

[jan_komułzykant]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

powyżej podałem cytat: "nacicha popiołem".

Co oznacza - nacichać, bo nie słyszałem.

;)

[puszczyk]

Spokojnie ucichać.

Powoli i beznadziejnie zapadać się w ciszę.

[jan_komułzykant]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Czyli to jednak licentia poetica, rozumiem.

[puszczyk]

Dokładnie.

[Antoine W]

Się wtrącę..... @puszczyk nie wierz mu :) on się droczy niewątpliwie :)