Zgłoś

Ciągły szum wstęgi która jest ci dana, Stały opór wioseł, Od rana do rana, Brzydkie i piękne brzegi mijane, Na końcu morze długo obiecane,   Tam wstęga się zwija, Nie ucieka i nie płynie, Na zawsze cumujesz w swojej marinie, Wybudujesz dom który inna rzeka minie, Będziesz miał co chcesz, Ale do doliny nie wrócisz.   Jeśli tam pędziłeś to się tym nie smucisz. Nie tęsknisz za miejscami gdzie mijałeś cudze morze, Nie oglądałeś go, Nie chciałeś dotknąć go. Gnałeś tylko dzień i noc wierząc, że to da ci moc.   Pędziłeś wciąż, mówiąc: żeby żyć. Jakie masz wspomnienia? żadne, nic. Jakie masz marzenia? nie mam ich. Pędziłeś wciąż, tylko przez rzeki. Co zrobisz, jak wpadniesz w wody słone? Co zrobisz, jak przejdziesz na głęboką stronę? Pędziłeś wciąż… …czy pęd ci da oddech wziąć?

@Gosława diabli wiedzą... dobranoc

@Arsis lepiej Jej do siebie za wcześnie nie zapraszaj  Ostatnio zbiera żniwo w innym rejonie świata  Żywą realną babę na kielicha wyciągnij  I nie wydziwiaj

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

  @Arsis lecę spać Włodziu spokojnej nocy Ci życzę

@Gosława myślisz, że jest dobrotliwa? nalał bym jej kielicha... odłożyła by kosę w kącie... o czym bym z nią gadał? zagrałbym z nią w szachy? warcaby? karty? otworzyłbym drugą butelkę wina...

@Arsis nie znałam tego obrazu  Bardzo mi się podoba  Łagodna ta śmierć  Dobrotliwa