Zgłoś

Czy moja wnusia jest szczęśliwa, gdy mnie widzi, ma ogólnie niezdecydowaną minkę. Jest marudna jak ja:) choć u mnie w domu się dobrze czuje, mam jasno i rozgląda się. Najlepiej lubi się bawić silikonowymi akcesoriami kuchennymi:) byłam z nią sam na sam na spacerze, także poznała południową część Powiśla i północną. Cały weekend z nią spędzam czas wspólnie. Takie małe szczęścia z nas:)

Wyborny wiersz. Warto sięgać do rodzimych, lokalnych gwar, dialektów, narzeczy, pielęgnować ich bogactwo, aby nie były jedynie częścią festynowego folkloru, kolorową cepeliadą, ale mogły wciąż pozostać żywe. A życie dla języka to poszukiwanie w nim potencjału do wyrażania emocji, wrażeń, doświadczeń, przemyśleń i nawiązanie do wspólnoty, którą ten język łączy. Powyższy utwór jest tego pięknym świadectwem.

@andreas dziękuję każdy piesek jest ładny a najładniejsze są wzięte ze schroniska.

@Dagna dziękuję @wierszyki Afcia po namyśle zostawiam jak jest( zmieniłam po twojej sugestii- ale kursywą wygląda na cytat- a to cytatem nie jest tylko moim pisaniem gwarowym @Robert Witold Gorzkowski Dziękuję

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

  Dziękuję za serduszko i ciekawy komentarz.   Faktycznie słabo z tą bliskością, oj słabo. Psychologowie biją na alarm szczególnie w przypadku młodego pokolenia, które nie wychowało się na podwórkach tak jak my i ma duży problem z naturalnym nawiązywaniem relacji. O bliskości z naszych czasów to może sobie tylko pomarzyć jak te gwiazdeczki wyrosłe w luksusie.